Hoppa yfir í efni

BLOGGIÐ UM VEGINN

Ritað af bloggaritmískri snilld

Hlekkir

  • Ljósmyndasíðan mín
    • Portraitmode
    • Instagram
  • Ármann Jakobsson
  • Ásta Kristín
  • Ásgeir H Ingólfsson
  • Berglind Ósk
  • Eiríkur Örn Norðdahl
  • Jón Örn Loðmfjörð
  • Kynvillta bókmenntahornið
  • Gneistinn
  • Siggeir skeggfræðingur
  • Þorsteinn secundus Vilhjálmsson
  • Þórdís Gísladóttir

Nýlegar færslur

  • Samtölin
  • Hinar mörgu grímur Garcia
  • Tómthús er ekki sama og tómt hús
  • Handahófskenndur þverskurður úr lífi mínu
  • Af góðum ljósmyndurum og öðrum

Nýlegar athugasemdir

  • Af sprúðlandi fullnægingarlýsingum og smørrebrødsnautninni – Fjallabaksleiðin um Sprúðlandi
  • Arngrímur Vídalín um Af skrýtnum tilboðum
  • Ásgeir H Ingólfsson um Af skrýtnum tilboðum
  • Baldur Gunnarsson um Orrusta eða orusta
  • Jeff Guevin um Ráðgátur og Þúsöld — snilld yngri áranna rifjuð upp

Færslusafn

Flokkar

Draumfarir

Það er ekki gott að vakna þegar maður er við það að fara til útlanda. Og finna að þursabitinu frá því deginum áður hefur vaxið ásmegin. Senn verð ég eitt stórt þursabit ef að líkum lætur.
Birt þann 30. nóvember, 200527. desember, 2018Höfundur Arngrímur VídalínFlokkar Uncategorized

Leiðarkerfi færslu

Til baka Síðasta grein: Vor yndislega kjarnorka
Næstu Næsta grein: Veikindi?
Drifið áfram af WordPress