Stríðsæsingamaðurinn og ríkisstjórnarsleikjan hún móðir mín er á móti mínum stjórnmálaskoðunum til þess eins að vera á móti þeim. Kallar hún mig „of ungan“ og „fáfróðan sökum aldurs“ enda sé hún „miklu lífsreyndari“ en ég. Eins og aldur skipti einhverju máli í því samhengi. Ég er orðinn djöfull þreyttur á því að vera rakkaður niður fyrir skoðanir mínar (sem ég hef fullan rétt á samkvæmt stjórnarskránni). Löngum sit ég og velti því fyrir mér að flytja eitthvað annað. Helst þar sem skoðanir mínar eru ekki virtar að vettugi. Það er nú augljósara en nokkru sinni fyrr að mamma er mótfallin tilvist minni, eða af hverju skyldi hún þá annars gera lítið úr gáfnafari mínu og hugsunarhætti daglega? Staðhæfi ég hér með að mömmur séu og muni alltaf verða börnum sínum til trafala.