Svo virðist sem ég sé að falla á tíma með allt það sem ég þarf að gera fyrir jólin. Ég neyðist víst til að slá mikilvægum hlutum á frest og vinda mér í þá milli jóla og nýárs. Það er óásættanlegt.
Ég var í kaffi hjá ömmu minni áðan, þ.e. þeirri góðu. Það var ágætt.
Nú skunda ég í Dressmann að skoða skyrtur. Aldrei að vita nema Ásgeir leynist þar milli fatarekka, íklæddur úniformi síns allranáðugasta herra og yfirboðara, Reynis S. Ólafssonar.