Næsta skref

Viljið þið breytingar? Þá er svarsins að leita hjá fjölmiðlum. Þetta er afskaplega einfalt: Næst þegar ráðamenn boða til blaðamannafundar, ekki mæta. Fólk sem hefur ekki umboð til að stjórna landinu getur boðað til allra þeirra blaðamannafunda sem þeim sýnist, en það þýðir ekki að nokkur þurfi að mæta, eða að það verði tekið alvarlega. Vinsamlegast hættið að taka þau alvarlega, og hættið að mæta. Það er ekki eins og þau hafi nokkuð að segja!

Fráhvarf

Ég held ég hafi ekki fundið eitt einasta blogg um lögreglustöðvarmótmælin sem ég get tekið undir með. Og það er hreinlega bara ekki á þetta helvítis kraðak bætandi, svo ég sleppi því bara að segja nokkuð. Nema kannski þetta: Ég er orðinn ansi þreyttur á þessu rúllandi skoðanabrjálæði sem bloggheimar eru, og það er einsog blogggáttin bæti ennfremur á vitleysuna, þar sem nær allir sem á annað borð vilja tjá sig eiga sínar eigin síður, sem gerir komment óþörf. Það ærir svo óstöðugan að sjá hálft moggabloggið endurtaka færslurnar sínar aftur og aftur í kommentum við færslur ósammála bloggara sem aftur endurtaka sínar færslur á síðum hinna og svo framvegis. Þetta er nóg til að gera einn mann geðveikan.

Þannig að ég ætla að blogga um nýjar bækur sem ég er spenntur fyrir að lesa.

Konur eftir Steinar Braga. Ég er raunar búinn að lesa hana í handriti, en ég hlakka til að lesa hana aftur og mæli eindregið með henni.

Með villidýrum eftir Kára Pál Óskarsson. Það sem ég hef séð og heyrt þaðan finnst mér lofa góðu.

Tvítólaveizlan eftir Ófeig Sigurðsson.

Fiðrildi, mynda og spörfuglar Lesbíu eftir Magnús Sigurðsson, og sömuleiðis Hálmstráin eftir sama.

Vonarstræti eftir Ármann Jakobsson.

Gott á pakkið, ævisaga Dags Sigurðarsonar.

Annarskonar sæla, eftir Kristínu Eiríksdóttur.

Ofsi eftir Einar Kárason.

Ú á fasismann eftir Eirík Örn Norðdahl, og þýðingar hans á Allen Ginsberg, Maíkonungurinn.

Segðu mömmu að mér líði vel eftir Guðmund Andra Thorsson.

Og margt fleira svosem. En þetta svona flýtur ofaná öðru. Komi jólafrí fagnandi nær það kemur, með bókum, graflax og svoleiðis sulli.

Nei

Sumum finnst Steinar Bragi hafa boðað til blóðugrar byltingar með grein í dagblaðinu Nei á dögunum. Öðrum finnst Viðar Þorsteinsson hafa boðað til blóðugrar byltingar á Austurvelli á laugardaginn. Lesið greinarnar og metið það sjálf.

Það er skýlaus krafa þjóðarinnar að hreinsað verði úr Stjórnarráðinu, Seðlabankanum og Fjármálaeftirlitinu og endurstokkað á Alþingi – ef þingið er þá nokkurs virði ennþá í ríkjandi fyrirkomulagi. Lýðræði er ekki bara á fjögurra ára fresti og það er ólíðandi að kjörnir fulltrúar utan ríkisstjórnar séu hunsaðir, að þjóðin sé hunsuð.

Ef þessi einfalda krafa jafngilti því að boða til blóðugrar byltingar – sem hún er ekki, allt tal um slíkt er spuni og þvættingur – þá væri það einfaldlega það sem þyrfti. Það hefur sýnt sig undanfarnar vikur nákvæmlega hversu rotið kerfið er og fólkið sem stjórnar því – og lýðræði er hér ekki til. Ef fólkið fær ekki notið lýðræðis er kerfið gallað. Ef kerfið er gallað ber að breyta því.

Sættum við okkur við eitthvað minna?