Sund og leikrit

Dagurinn var tekinn snemma þar sem sú sveimhuga mætir klukkan átta á miðvikudögum, þegar hún, bóndinn og sú snögga voru komin á leiðarenda fór frúin með þann skapmikla í búð og svo heim.

Eftir hefðbundnu morgunstörfin var gengið upp að bóndabæ – eins og fyrri daginn.  Á leiðinni tautaði sá skapmikli heilmikið um sóðaskap kúnna, hvað þær kúki mikið á gólfið!  Hann skammaðist langleiðina yfir þessu.

Eftir lærdóminn var loksins komið að því að fara í sundlaugina í Waldhausen Öst, sem er í göngufjarlægð frá okkur.  Laugin er fín – skipt í 3 laugar (allt undir þaki), sú stærsta er fyrir sundgarpana og er hún köld, næsta er fyrir krakka og er meters djúp og svolítið hlýrri.  Inni í glerhýsi er svo lítil vaðlaug fyrir minnstu stubbana, auðfinnanlega er enginn klór þar í vatninu, og er hún þokkalega hlý.

Við þurftum að fara í barnalaugina til að hlýja þeirri snöggu, henni verður svo afskaplega kalt í svona vatni.

Eftir sundið var keyptur ís og svo jarðarber á bóndabænum á heimleiðinni.  Við vöktum bóndann af værum blundi þegar við komum blaðskellandi heim.

Eftir kvöldmatinn var slegið upp leikriti í stofunni – sjá myndir.