Á þriðjudeginum var síðasti skóladagur systranna, þær komu klyfjaðar heim, meðal annars með afspyrnu fallegar minningabækur frá bekkjarfélögunum.  Sá skapmikli fór í síðustu heimsóknina til besta vinarins og verður mikill söknuður af því að hitta hann ekki oftar. Eftir hádegið voru bakaðar piparkökur (í annað sinn) og um kvöldið var tekið forskot á sæluna og jólatréð skreytt – þar sem það stoppar stutt við þessi jólin.  Síðustu dagatalssokkarnir kláruðust fyrir háttinn.

Á miðvikudagsmorgni komu bekkjarsystur þeirrar sveimhuga í heimsókn, með þeim voru piparkökur skreyttar, horft á Söguna endalausu og pizzum sporðrennt, að lokum voru þær kvaddar með virktum.  Eftir hádegið var útréttað og haldið áfram með jólaundirbúning.

Á Þorláksmessu fór sá skapmikli með pönnsur í leikskólann og kvaddi alla þar, frúin skrapp til fyrrverandi nágrannans að sækja þorsk í kvöldmatinn og þvo bílinn, þar sem allur snjór var farinn og hitinn skreið upp fyrir frostmark.  Eftir hádegið fórum við til þýskra vina í Glühwein og Kinderpunsch.  Fyrrverandi nágranninn og fjölskylda hennar komu í þorskinn og svo var restin af piparkökunum skreytt.

Á Aðfangadag byrjaði að snjóa, jólamaturinn var sóttur til kjötkaupmannsins og síðustu innkaupin kláruð – rétt um lokun verslana þegar uppgötvaðist að gleymst hafði að kaupa blómkálssúpuna í forrétt!  Amerísku vinir okkar eyddu jólunum með okkur og þau fóru líka með okkur í kirkjuna – börnin voru dregin á sleða, því það hafði kyngt niður snjó allan daginn.

Villisvínið smakkaðist dásamlega og gleðin sveimaði yfir öllum – allt of margir pakkar voru undir trénu miðað við fyrri áætlanir!  Þegar vaskað var upp eftir kvöldið stíflaðist eldhúsvaskurinn, svo allt jólauppvask var þvegið í bala.

Á jóladag hélt áfram að snjóa, við fórum út í stóru brekku en þar vær næstum því of mikill snjór til að hægt væri að renna – en gaman var þar.  Hamborgarhryggur (eða Kasseler Rucken eins og hann heitir hér) var eldaður, Tübingen Monopoly spilað, leikið í tölvum, horft á Pólarhraðlestina og almenn slökun.

Á annan í jólum skruppum við á skauta í Reutlingen með fyrrverandi nágrannanum og fjölskyldu, afgangar í matinn og dund.

Á mánudagsmorgni (kl. 4:30) lagði frúin af stað í langferð mikla, akandi til Rotterdam – ferðin gekk eins og í sögu og bíllinn var skilinn eftir á höfninni þar upp úr hádegi – flutningar hafnir.  Heimleiðin gekk vel, eftir ferð með 6 lestum og þremur strætóum skreið frúin í bælið um miðnætti.  Hér heima hafði allt gengið sinn vanagang, pakkað í kassa og dundað.

Á þriðjudegi kvaddi frúin þriðjudagskonurnar sínar og pakkað var í síðustu kassana – allt borið úr á svalir og áætlað að fara upp tröppurnar þar upp á götu með allt.  Trukkurinn sem kom var ekki á vetrardekkjum (frekar en aðrir trukkar hérlendis) og treysti sér ekki til að snúa við í götunni í öllum snjónum.  Hann lagði bílnum því neðan við húsið (á Nord Ring), svo bera þurfti allt niður um 20 tröppur (sem betur fer nýttist lyftan í hinar 20).  Ríflega 1 1/2 tíma tók að hlaða bílinn og þar með er búslóðin farin.  Ameríska vinkonan hjálpaði til og kínverska bekkjasystir þeirrar sveimhuga og pabbi hennar bættust í hópinn.  Sleði og lítil trilla léttu vinnuna töluvert.

Á miðvikudagsmorgni kom píparinn, vonandi verður hægt að vaska upp í eldhúsvaskanum næstu daga!  Íbúðin er tómleg – en sem betur fer (fyrir krakkana) lánuðu amerísku vinirnir okkur auka sjónvarp, svo hægt er að horfa á barnaefni.  Hér þarf að skúra, þrífa og ganga frá eftir flutningsvinnuna og verður það verkefni dagsins í dag (og næstu daga).

Á þriðjudegi var sá skapmikil heima, frekar hress fram eftir degi en hélt svo áfram að kasta upp seinni partinn og aðfararnótt miðvikudags.  Sú sveimhuga fór í sína leikfimi, annars var dagurinn rólegur.

Á miðvikudegi vaknaði sú sveimhuga með magaverki, svo hún var heima og hélt bróður sínum og móður selskap á meðan sú snögga skottaðist í skólann.  Heldur hægt var yfir mannskapnum, en frúin fór að heiman og söng fyrir húðlækna með kórnum sínum fyrir kvöldmatinn.

Á fimmtudegi fóru yngri börnin tvö í fylgd föður síns, þar sem frúin var frekar sloj, sú sveimhuga var heima líka þar sem hún hafði fengið hita kvöldið áður.  Sú snögga fór til Reutlingen í leikhús með skólanum, þar sáu þau Jólaævintýri Dickens.  Frúin var of slöpp til að syngja fyrir gömlu frúrnar í franska félaginu.

Á föstudeginum voru loks allir hressir, það snjóaði all hressilega og seinnipartinn dreif frúin sig í húsmæðraorlof með búlgörsku vinkonu sinni til Reutlingen í verslunarferð.  Krakkarnir léku sér úti í snjónum.

Á laugardegi var liðið drifin yfir til Ulm og gamla vinkonan heimsótt – hún er á hækjum  og því hægt að hitta þau hjónaleysin.  Vorum við þar í góðu yfirlæti fram á kvöld, dundað við spilamennsku, útiveru og almenn huggulegheit.

Á sunnudegi var tekið pökkunarátak mikið – sá skapmikli skrapp til vinar síns og á meðan var herbergið hans og systra hans tæmt – eftir að horft var á Söguna endalausu sem systurnar fengu í skóinn.  Seinnipartinn sáum við brúðuleikrit um félagana Pétur og Brand og röltum um í miðbænun með búlgörsku vinunum.

Á mánudegi fóru systur með hrúgur af pönnukökum, kveðjustund í skólanum.  Eftir hádegið var okkur boðið í kaffi til móður bekkjarsystur þeirrar sveimhuga og yngri krakkarnir fóru í leikfimi.  Um morguninn rigndi um stund, sem breyttist svo í algjöra hundslappadrífu og hér kyngdi niður snjónum fram yfir kaffi en þá fór aftur að rigna.  Þannig er spáin næstu daga.

Meiri jólaundirbúningur er framundan – og síðustu 5 sokkarnir!

Á mánudegi var hringt úr skólanum og frúin beðin um að sækja þá snöggu, hún var slöpp, en ekki beint veik.  Því varð lítið úr íþróttum þann daginn.

Á þriðjudaginn var stúlkan hress og fór í skólann – fyrir utan að hún vaknaði fyrir klukkan 7  með blóðnasir., sá skapmikli heimsótti vin sinn seinnipartinn en stelpurnar lærðu og léku sér.  Frúin mundi eftir því að fara á kóræfingu, aðra vikuna í röð!

Aðfararnótt miðvikudags vaknaði sú snögga um 4 með blóðnasir – að öðru leiti hress og kát og fór í skólann.  Seinnipartinn var lært og dundað, aftur komu blóðnasir um kvöldið.

Á fimmtudegi fékk snótin enn einu sinni blóðnasir – á leiðinni í skólann þennan daginn! Læknirinn var heimsóttur og fengið sprey til að draga úr blæðingunum.  Eftir hádegið komu leikfélagar þess skapmikla í vöfflur og kakó og mamma þeirra í spjall.

Á föstudegi skrapp sá skapmikli aftur til vinar síns en kvenpeningurinn kíkti á jólamarkaðinn í bænum, það var ekki búið að setja allt upp, en samt ákaflega jólalegt og fallegt.  Eftir að jólaskórnir höfðu verið keyptir var mætt í alþjóðlega jólaboðið í kjallaranum.  Þar voru um 60 manns, góður matur og eftirréttir víða að úr heiminum – og jólasveinninn mætti með glaðning handa börnunum.

Á laugardegi ókum við í Europapark í norður Svartaskógi – sá skapmikli var hálf slappur á leiðinni og vildi snúa við – en hresstist heldur betur þegar við komum á staðinn!  Þar heimsóttum við Ísland, sem er ekki hluti af Norðurlöndunum.  Fórum í alls konar rússíbana og tæki – lítið sem ekkert af biðröðum en ákaflega mikið af fallegum ljósum.  Á heimleiðinni í gegnum Svartaskóg var tilfinningin svipuð því að aka Öxnadalsheiðina að vetri, frostþoka, myrkur, skafrenningur og þæfingur – allt gekk það vel.

Á sunnudegi var slakað á fram eftir degi en seinnipartinn fórum við til vinnufélaga bóndans þar sem smákökur voru bakaðar og skreyttar, mikið fjör – alltaf gaman að kíkja á kettlingana sem búa þar.

Aðfararnótt mánudags fékk sá skapmikli magakveisu, svo nóttin var svefnlítil – hann var veikur allan mánudaginn og fékk hita þegar leið á daginn.  Systurnar fóru í skóla og íþróttir en þar fyrir utan var lítið afrekað – nema sokkur 53 kláraðist fyrir kvöldmat!

Þá eru 3 vikur í dag þangað til við fljúgum til Íslands – tíminn líður hratt og hér þarf að gefa í við pökkun.

Snjónum kyngir niður, allt hvítt og loðið af snjó, krákurnar nauðlenda með útbreidda vængi svo þær sökkvi ekki og krakkarnir renna sér með bros á vör – eru að koma jól???? 😉

Á þriðjudegi léku krakkar sér úti í snjónum og á miðvikudegi fórum við í stóru brekkuna hinum megin við engið.  Á fimmtudegi fórum við í bæinn og þaðan í búlgarskt barnaafmæli.  Á föstudegi var frostið tæp 10 stig svo við vorum bara inni.  Vikan snérist að mestu um snjó og meiri snjó, sá skapmikli er dreginn á sleða í leikskólann upp á hvurn dag og systur ganga dúðaðar í skólann.  Nógu vel klæddar til að geta dólað sér á heimleiðinni við að hrista yfir sig snjó af trjánum, gera engla og leika sér.

Leikskólakrakkarnir koma flestir með sleða eða þotur í leikskólann og allt liðið fer út í 1-2 klst á dag að renna sér í brekkunni utan við leikskólalóðina, svaka fjör.  Í skólanum fara krakkarnir í snjókast og aðra leiki í frímínútum – alla vega þau sem koma nægilega vel klædd í skólann.

Frúin var hálf slöpp þessa vikuna, kvefpest – ekkert alvarlegt.

Á laugardegi byrjaði dagurinn á undirbúningi fyrir Mali basar þeirrar sveimhuga.  Hennar bekkur heldur markað árlega þar sem peningum er safnað fyrir barnaskóla og munaðarleysingjahæli í Mali, undanfarna daga hefur mikið verið föndrað í skólanum og á mánudaginn var tóku foreldrar þátt í föndrinu.  Methagnaður var þetta árið, ríflega €1.100!

Eftir markaðinn fór fjölskyldan í bæinn, hér var súkkulaðimarkaður þar sem krakkarnir hlustuðu á sögu um súkkulaði álfkonuna og fengu að gera sitt eigið Ritter Sport.

Á sunnudegi var laufabrauðsgerð – kvöldin 3 á undan flöttu hjónin út um 70 kökur, sem skornar voru í góðum félagsskap.  Íslensk/þýsk/ameríska fjölskyldan kom, amerísk vinkona úr næsta húsi og fyrrverandi nágranninn kom með fjölskylduna í mat.  Verulega notalegur sunnudagseftirmiðdagur, nóg að bíta og brenna og samvera sem toppaði allt.  Líklegast var þetta í síðasta skipti sem við hittum þau íslensk/þýsk/amerísku í bili – þangað til þau koma næst til Íslands eða við hingað.

Það er víst komið að því að við þurfum að fara að kveðja vini, nú fer að fækka þeim stundum sem við höfum til að umgangast þetta yndælisfólk sem við höfum kynnst hér undanfarna 20 mánuði.

Frúin skrifar þetta sötrandi nýja uppáhaldsdrykkinn sinn, heitt vatnskakó með einum piparmyntumola frá Ritter Sport (After Eight virkar örugglega líka), mæli með því að þið fáið ykkur svona bolla og horfið út um gluggann á jólaljósin á meðan þið njótið drykkjarins.