Vikan hefur liðið hratt – hér var „fasnet“ stemmning meiri hluta vikunnar. 🙂
Mánudagur og þriðjudagur voru hefðbundnir með leikskóla, skóla og leikfimitímum – og talið niður í gesti.
Á miðvikudag var karnival hjá þeim skapmikla, hann fór sem ljón og skemmti sér konunglega.
Á fimmtudag fóru sá skapmikli og frúin að sækja ömmu og afa til Frankfurt í snjókomu – sem var algjörlega vanhugsuð góðvild! Vegna snjókomu tók það allan daginn að keyra fram og til baka og við vorum ekki komin heim fyrr en um 8 um kvöldið! Ef frúin hefði leyft gestunum að taka lestina hefðu þau líklegast komið heim löngu fyrr! Snjókoma gerir umferðina hér ekki mjög hraðvirka!
Systur fóru til augnlæknis á meðan amma og afi voru sótt, sú sveimhuga þarf að koma aftur í apríl og fær vonandi gleraugu þá, en sú snögga er með fullkomna sjón.
Á föstudag var „Fasnet“ í skólanum, sú sveimhuga fór sem indíánastúlka og sú snögga sem austurlensk prinsessa – þær skemmtu sér frábærlega , við sóttum þær að skóla loknum og skoðuðum kennslustofurnar þeirra í leiðinni. Um kvöldið fórum við út að borða á Bella Roma.
Á laugardag komu fyrrverandi nágranninn og fjölskylda, við fórum í stóru brekkuna og þau borðuðu síðan kvöldmat með okkur.
Á sunnudag skruppum við til Rottenburg á „Umzaug“ með vinnufélögum bóndans. Það var ofsalega gaman og afraksturinn dágóður. Dagurinn endaði svo á því að sú snögga fékk gubbuna en sem betur fer ekki fyrr en við komum heim – hún missti því að mestu af því að borða slátrið sem var í kvöldmat.
Viðbót sem gleymdist:
Á heimleiðinni frá flugvellinum stoppuðum við í vegasjoppu til að borða, þar var fyrir rúta af indverskum ungmennum á þrítugsaldri. Þau kolféllu fyrir þeim skapmikla, komu og báðu um að fá að taka myndir af honum, fá að halda á honum, struku á honum hár og kinnar, kysstu hann og knúsuðu og rifust um að halda á honum fyrir myndatökur! Þegar fólkið fór gengu svo flestir framhjá borðinu okkar til að fá vink og bros – og jafnvel eina mynd að lokum.