Þakkir

fá allir þeir sem líta hér við og fylgjast með okkur, það er greinilegt að markmiðið með bloggi frúarinnar næst, vinir og vandmenn geta fylgst með daglegu lífi okkar hér í Tübingen.

Þessi vika hefur liðið hratt eins og tíminn hér almennt, lítið merkilegt var aðhafst í vikunni, ein tönn datt hjá þeirri sveimhuga, þar með hafa 10 tennur dottið hjá henni.  Hún skrapp líka í heimsókn til bekkjarsystur sinnar á þriðjudaginn og hafði svo gaman af að ekki tókst að koma heim á réttum tíma.

Sú snögga lá úti í snjónum um daginn og sleði var dreginn yfir andlitið á henni, fékk hún að launum vísi að glóðurauga sem er óðum að hverfa.   Hún svarar móður sinni oft þegar hún er spurð út í heimaverkefni: „mamma, ég er í frysta bekk, þá er aldrei mikið heimanám!“

Sá skapmikli er sáttur í leikskólanum, svona flesta daga. Hann á góðan vin þar og nú er verið að föndra fyrir páskana.  Hann er farinn að tala heilmikið á þýsku og skilur mjög margt.

Frúin sótti tíma í gegnum Skype í vikunni og gekk það vel – bóndinn fór á  meðan með krakkana í stórmarkaður og kom frústreraður heim, stórmarkaðir geta verið erfiðir!

Á föstudaginn voru fimleikar, sund og lokakvöldið í „Unser Star für Oslo“ og Lena Meyer-Landrut var valin með lagið Satellite, hún er sjarmatröll og við sáum eiginlega í fyrsta þættinum að hún hlyti að fara til Osloar.

Á laugardaginn var hangið heima í rólegheitum allan daginn, eftir taco kvöldverð horfðum við á Mary Poppins.  Sú sveimhuga segir að myndir um skemmtilegar barnapíur sem kenna foreldrum að þykja vænt um börnin sín séu uppáhalds myndirnar sínar.

Í dag, sunnudag, skruppum við yfir til Bebenhausen og gengum um skóginn, sáum nokkur tré sem höfðu fallið í síðasta roki og gáfum villisvínunum gömul hamborgarabrauð.

Við vonum að vorið sé á næsta leiti, spáin er upp á ríflega tíu stig svo til daglega næstu tvær vikurnar, reiknum bara að það standist 🙂

Um næstu helgi skreppur bóndinn til Amsterdam – alla vega benda líkur til þess.

Góðar stundir 🙂