Tjaldið í Edolo, morgunverður áður en lagt var af stað.

Krakkar með skítugar tær.

SKÍTUGAR TÆR!

Útsýnið á ljótu leiðinni - í passo de Fedaia þar sem er uppistöðulón upp í fjöllunum.

Meira af ljótu leiðinni.

Þarna hélt svo vegurinn áfram.

Staðið á stíflunni - aðeins farið að hlýna og peysunum lagt stuttu síðar.

Við sáum Maríustyttur víða á Ítalíu, þó að í Dólómítafjöllunum hafi reyndar farið meira fyrir Kristi á krossinum eins og hér í Þýskalandi.

Í bænum Corvara stoppuðum við aðeins og lentum á sumarhátíð þar sem hægt var að borða og hlusta á Týrólatónlist - bóndanum til ómældrar ánægju.

Corvara í dalbotninum.

Dólómítafjöllin eru tignarleg.

Í Canazei er hótel Oswald sem við kjósum að halda að sé nefnd eftir Oswald Sattler Týrólatónlistarmanni - uppáhalds söngvara bóndans þessa dagana.

Gauksklukku húsið í Canazei.

Klukkan 5 kom gaukurinn út efst og á eftir honum 4 pör sem dönsuðu við klukknaspil rétt fyrir neðan klukkuna.

Dúkkulegt hús og Jesús rétt við tjaldstæðið.

Og María Mey hinum megin við götuna.

"klósett" á ítölsku tjaldstæði - flest voru þau svona, þó svo að eitt og eitt venjulegt væru til staðar - en þessum holum er hægt að sturta og þau eru postulíns!

Dólómítar.

Áðurnefndur Oswald Sattler er frá Kastelruth/Castelrotto og ættingjar hans eiga líklega þessa búð þar sem keypt var svunta á bóndann.

Komin til Furstadæmisins Lichtenstein - sá skapmikli að mjólka.

Höll furstans - erfitt að sjá fánann frá þessu sjónarhorni, en kastalinn er beint yfir miðbænum.