Passlega var nú búið að hrósa því að hér væri komið vor!
Fyrrihluta vikunnar og fram í hana miðja var sá skapmikli heima vegna hálsbólgu og hitavellu á meðan systur hans stunduðu skólann. Því var lítið gert annað en að föndra og dúllast inni við, nema hvað systur fóru út að leika á línuskautum á miðvikudag á meðan frúin kenndi einni kínverskri að prjóna húfu.
Einföld uppskrift af snúðum hvarf um kaffileitið þann daginn þegar 5 stúlkur komu inn eftir mikið puð útivið.
Á fimmtudag skruppum við með Ameríkönunum á leikvöll í vesturbænum sem var mjög skemmtilegur, á leiðinni heim þaðan versluðum við, komum rétt heim til að elda og spjalla við barnapíuna þar sem frúin og bóndinn voru á leið út á lífið!
Ferðinni var heitið í Sudhaus, hér sunnan við Tübingen, með krúttunum frá Holtzgerlingen – fyrrverandi nágrannanum og mömmu hennar. Pétur Ben var með ofurkrúttlega tónleika í Sudhaus og heillaði alla upp úr skónum með frábærum gítarleik, stórgóðum söng og almennum krúttlegheitum. Sérstaklega þegar hann svaraði tryggingasölukonu í miðju „Billy Jean“ og stillti svo gítarinn sinn inni í „I’ll be here“. Algjört yfirkrútt!
Á föstudag voru fimleikar og sund og svo kvöldstund með ARD þar sem verið er að velja „Unser star für Oslo“ – sem sagt söngvarann/-konuna sem fer til Oslóar í Evróvision keppnina.
Á laugardaginn vöknuðum við svo við alhvíta jörð! Það snjóaði allan daginn og var eiginlega hálfgerður skafrenningur um tíma. Ameríkanarnir komu í kaffi – athöfn sem þeim var algjörlega ókunn áður en þau komu hingað til Þýskalands!
Í dag, sunnudag, fóru krakkarnir svolítið út að leika í snjónum, annars hefur verið föndrað örlítið, bóndinn blés tvö egg fyrir þann skapmikla sem þarf að taka þau með í leikskólann og við bara tekið því rólega.
Vorhretið á að standa í tvær vikur eða svo – frost og snjór í kortum næstu dagana, svo einhver bið verður á frekari vorkomu.
Fyrir forvitnissakir þætti frúnni gaman ef lesendur skildu eftir stutt skilaboð í athugasemdakerfinu hér fyrir neðan – langar að vita hverjir kíkja við 🙂