Sumarið er allt í einu langt komið, maður er auðvitað bara í einu löngu fríi hvort sem það er vetur, vor, sumar eða haust svo þetta er allt saman ágætt! Ég fagna því samt að eftir morgundaginn fer birtutíminn formlega aðeins að styttast því öfugt við alla aðra finnst mér svo gott að hafa myrkur á nóttunni. 21. júní er þess vegna alltaf þröskuldur sem er gott að komast yfir í átt að kósý vetrarkvöldum með kertaljós 😉

Ég er að reyna að halda þessu bloggi lifandi og það kostar það að ég skrifa um fátt annað en barnið því það er fátt annað að gerast. En til að vera væmin þá er ég virkilega að njóta þess að fá að vera alla daga með Guðmundi Hrafnkeli og fylgjast með hvað hann breytist hratt, hvernig hann lærir nýja hluti, hvað honum finnst leiðinlegt og hvað skemmtilegt. Ef ég færi frá honum í nokkra daga væri hann gjörbreyttur þegar ég kæmi aftur, það væri svakalegt ef maður breyttist alltaf svona hratt alla ævina… ef maður sæi ekki einhvern í nokkra mánuði þyrfti maður bara að byrja að kynnast honum upp á nýtt 😉 En Keli kúl er orðinn 4,5 mánaða. Þessa dagana er hann að tryllast úr pirringi vegna væntanlegrar tanntöku og nagar allt sem hann kemst í, hvort sem það er dót, fötin hans eða bara hakan á mér. Hann er líka að þróa breytilegt notkunarsvið raddbanda og gólar stundum svo hátt að það er ekki hægt að tala saman í kringum hann… ekki grátur, meira svona eins og jóðl 😉 Hann vill taka allt sem hann sér, er semsagt byrjaður að tæta. Hann veit fátt skemmtilegra en að hitta fólk, hlær framan í hvern sem er og nýtur þess að fá sem allra mesta athygli. Og já… svo hefur hárið á honum þróast yfir í voðalega sætan brúsk sem er ekki nokkur leið að hemja…

Og talandi um breytingar…. 2 mánaða:

…. og svo 4 mánaða í sama stól:

Hér með lýkur monti og myndasýningu!

Það er komið sumar, ótrúlegt en satt. Ég ætla að njóta þess í botn að þurfa ekki að vinna allt sumarið. Undanfarin tíu ár hefur maður byrjað að vinna um leið og skólinn klárast og aldrei fengið almennilegt sumarfrí. Síðasta sumar var ég reyndar með mjög fljótandi vinnutíma en eyddi að sjálfsögðu sumrinu í að vera óglatt… stanslaust… og gat þess vegna ekkert notið góða veðursins heldur þráði ég kulda, rigningu og rok!

Ég fór á árgangsmót þarsíðustu helgi og er einmitt búin að setja myndir af því inn á myndasíðuna mína, var að sjálfsögðu edrú og hvað er þá skemmtilegra en að taka myndir af öllum hinum? Við dönsuðum alveg helling við eðaltónlist, gekk stundum svolítið illa að lyfta fótunum upp af gólfinu því sumir stunda það að dansa með það sem þeir eru að drekka svo gólfið var vel klístrað en það gerði dansinn bara skemmtilegri.

Það var svo ekkert smá stuð að upplifa  jarðskjálftann, ég elska jarðskjálfta! Ég varð bara að prófa að skrifa þetta… ég er alveg skíthrædd við jarðskjálfta. Við fjölskyldan ferðuðumst alltaf mikið innanlands þegar ég var lítil og þegar önnur börn hefðu spurt hvort það væru sundlaugar eða eitthvað skemmtilegt á staðnum spurði ég: er þetta á jarðskjálftasvæði? Svo nei, mér var ekki mjög skemmt þegar íbúðin byrjaði að titra og skjálfa. Ég greip sveinbarnið snjalla af leikteppinu og skokkaði út á tröppur í smá hressingarstund. Það fannst honum stuð og brosti framan í nágrannana sem ráfuðu út á götu til að athuga hvað væri að gerast.

Eftir tvo daga verður litla barnið svo 4 mánaða gamalt! Bráðum fer hann bara að hlaupa út um allt og óþekktast 🙂 Oooog í dag er einmitt ár síðan ég komst að því að hann var á leiðinni 😉 Frekar mikið búið að gerast og breytast á þessu eina ári…

*Skilaboð til ákveðins aðila: Ég horfi stundum á þessa þætti á morgnana á BBC prime….. PRIME, ekki CRIME 😉