Þessi helgi sem er nú liðin fór mest í að ákveða hvort ég væri að fá flensuna sem Lísmundur minn og fleiri eru búnir að vera með eða ekki. Lísmundur kúrði nefnilega hjá mér þegar flensan var í hámarki, það var áhugavert að ýmsu leyti 😉 en alltaf gaman. Þessi flensubyrjun lýsti sér í ofurþreytu og brjáluðum hausverk. Samsetning sem býður bara upp á að maður skelli sér undir sæng og bíði eftir því hvað gerist næst. Spennandi. Ég sleppti meira að segja PISA partýi á laugardaginn… held að einhver verði að refsa mér fyrir það, jafnvel verður mér stillt upp og ég skotin með fullt af teygjum, helsta vopni PISA meðlima. Hins vegar afrekaði ég að fara í heimsókn til Óla á föstudaginn, tók með mér litla sæta flugu og hann drap hana! :O
Helsta afrek helgarinnar var ein afmæliskaka (og reyndar mæting í afmælið þar sem hún var étin). Að þessu sinni var um að ræða hina einu sönnu Sólveigu Scheving sem er einnig þekkt sem Solla stirða. Skrýtið að ég hafi ekki verið búin að gera svoleiðis fyrr miðað við vinsældir hennar. Ég var svipað bleik og hún þegar ég var búin að skreyta kökuna, ágætis tilbreyting.
Niðurstaða af þessu flensulimbói er ekki enn orðin ljós, mér líður ágætlega á daginn og illa á kvöldin. Ákvað þess vegna að bæta upp fyrir leti helgarinnar og vera ofurdugleg að redda litlum og leiðinlegum hlutum í morgun… sækja bækur, senda sjö hundruð email og svo framvegis. Jeij! 🙂