Vigfús Guðmundsson, afa bróðir minn (sá sami og byggði Bjarg) var fyrsti íbúinn í Brákarey svo vitað sé. Eyjan var mjög álitlegur staður fyrir verslunarskála á 3. og 4. áratugnum enda voru skipasiglingar milli Borgarness og Reykjavíkur auk þess sem rúta gekk í framhaldinu milli Borgarness og Akureyrar. Allt fram á okkar daga hefur verið rekin þar öflug atvinnustarfsemi. Síðustu ár hafa þar verið t.d. bílaverkstæði, kjötvinnsla og trésmíðaverkstæði svo eitthvað sé nefnt. Höfnin er reyndar einhver sú minnst notaða á landinu. Fyrir þá sem ekki eru staðkunnugir í Borgarnesi þá er Brákarey neðst í bænum, fyrir neðan Landnámssetrið.
Nú þegar atvinnustarfsemi í Brákarey er á undanhaldi velta menn því fyrir sér hvað eigi að gera við þessa perlu Borgarfjarðar. Sú umræða hefur reyndar verið í gangi frá því ég man eftir mér en ekki af jafn mikilli alvöru og síðustu ár. Fyrir nokkrum dögum voru kynntar tillögur úr hugmyndasamkeppni um framtíð eyjarinnar. Ég hef þó nokkuð mikið velt fyrir mér hugmyndunum. Sjálfur sá ég þar fyrir mér lágreista íbúðabyggð með menningartengdri starfsemi inn á milli, listamannanýlendu og setra- eða safnastarfsemi.
Best líst mér á þessa tillögu. Hugmyndin að hönnun húsanna fellur ágætlega inn í umhverfið. Þessi hefur þann kost að skýla byggðinni fyrir vindi enda vindasamt í eyjunni en hin heillar mig meira. Persónulega lýst mér ekki á tillögu sem minnir á Gamla Stan. Ef fólk vill búa þétt flyst það í borg. Þeir sem velja að búa út á landi gera það að hluta til vegna þess að þar er nóg pláss. Ég vil íbúðabyggð þannig að þá kemur þessi ekki til greina.