Ef ég ætti að semja texta við sjómannalag væri hann annað hvort um kröftuga íslenska karla sem eiga kærustu í hverri höfn eða konuna sem bíður heima á meðan karlinn sækir sjóinn við erfiðar aðstæður. Þannig finnst mér textarnir við týpísk sjómannalög vera. Sjómannalagið í ár fjallar hins vegar ekki um karlmennsku og kvennafar. Sonur hafsins, lagið sem sigraði í Sjómannalagakeppni Rásar 2 í ár fjallar um mann sem langar ekki á sjó. Mér finnst þjóðfélagsádeilan og kaldhæðnin í textanum góð. Hinir þingeysku Ljótu hálfvitar eru með skemmtilegri hljómsveitum á íslandi í dag. Minna á Baggalút og Hund í óskilum. Bjór, meiri bjór er t.d. alveg þess virði að hlusta á a.m.k. einu sinni.
Ég vil í leiðinni óska íslenska landsliðinu í knattspyrnu til hamingju með að hafa náð þeim stórkostlega árangri að ná jafntefli við 33 þúsund manna stórveldið Liechtenstein á Laugardalsvelli í gær. Landið er tæplega tvisvar sinnum stærra en Þingvallavatn og hefur liðið á að skipa nokkrum leikmönnum sem spila í 3. og 4. deild í Sviss. Ég skil bara ekki hvernig nokkrum manni gat látið sér detta það í hug að hægt væri að vinna þennan leik. Næsta verkefni íslendinga hlýtur að vera að finna einhvern Svía til þess að hlaupa inn á völlinn í Stokkhólmi á miðvikudaginn og fá þannig dæmdan 0-3 sigur.