Félagsskapur “Frjálslynda flokksins†er ekki mjög spennandi. Með auglýsingu sinni í morgun (sem Helga Sigrún hrekur hér) er flokkurinn endanlega kominn í hóp með dönskum Þjóðarflokki Piu Kærsgaard og Framfaraflokki Carl I Hagen í Noregi sem Siv Jensen stýrir reyndar núna. Víða annars staðar í Evrópu hafa þjóðernissinnaðir flokkar vaxið á síðustu árum, t.d. Flæmska blokkin í Belgíu, Sjálfstæðisflokkur Stóra Bretlands í Bretlandi, Þjóðframvarðarhreyfing Le Pen í Frakklandi og Frelsisflokkur Jörg Heider í Austurríki. Ekki má gleyma flokki Pim Fortuyn sem myrtur var í Hollandi fyrir nokkrum árum í aðdraganda þingkosninga. Nýverið bætti Flokkur sannra Finna við sig tveimur mönnum á finnska þinginu og fékk alls fimm þingmenn.
Uppgangur þessara flokka hefur vakið athygli hjá flokki sem hefur gengið illa að finna fótfestu í lífinu. “Frjálslyndir†stukku því á vagninn. íšr vagninum kasta þeir núna dreifimiðum þar sem því er haldið fram að íslendingar séu fullkomnari en aðrir íbúar heimsins, íslensk menning standi framar annarri menningu og útlendingar séu hættulegir. Ef „Frjálslyndir“ ætla fara með slagorðið „ísland fyrir íslendinga“ í kosningabaráttu legg ég til að þeir noti líka slagorðið „íštlönd fyrir útlendinga“. Þýðir það ekki að við verðum að kalla íslendinga erlendis heim?
Sem „næstum því“ þjóðfræðingur vil ég nota tækifærið og minna á að enginn og þá meina ég enginn siður er sér íslenskur. Allar siðvenjur okkar íslendinga eru komnar erlendis frá eða undir erlendum áhrifum. Allt tal um að íslensk menning hverfi með auknum fjölda innflytjenda er út í hött. í dag er til dæmis stærstur hluti innflytjenda Pólverjar sem ekki hafa haft slæm áhrif á íslenska tungu. Ég heyri mikilu frekar slettur úr ensku en pólsku í tungumálinu. Hvaða hættulegu áhrif hafa pólverjar á tungumálið? Það er kannski rétt að krefja „Frjálslynda“ um svör.
PS. Enn bólar ekkert á afsökunarbeiðni Samfylkingarinnar en flokkurinn er hins vegar farinn að sækja efni í sögu Framsóknarflokksins. Fyrir kosningarnar 1995 lofaði Framsókn tólf þúsund nýjum störfum sem reyndar urðu fjórtán þúsund á fjórum árum. Samfylkingin lofar nú tólf hundruð nýjum störfum á næstu fjórum árum. Um þetta er aðeins hægt að segja eitt: Varist ódýrar eftirlýkingar!