í Skandínavíu óttast margir hefndarverk litlu nissana fái þeir ekki jólagraut. Nú gaf ég ekki nissaninum mínum jólagraut en eitthvað var hann öfugsnúinn þegar ég vaknaði í gærmorgun og leit út um svefnherbergisgluggann. Þar stóð hann upp á gangstétt, þvert á aðra bíla sem enn voru á sínum stað á bílastæðinu. Hið furðulegasta mál þar sem ég hef ekki hugmynd um hver var þarna að verki. Hvað þá hvers vegna einhver var að dunda sér við að stela bílnum mínum á jólanótt, fara smá rúmt á honum, klessa hann töluvert og skila honum til baka.
Að öðru leyti fór jólahald vel fram í Mosfellsbænum. Eftir að hafa fengið mikið af góðum gjöfum á Aðfangadagskvöld horfði ég með öðru auganu á aftansöng úr Dómkirkjunni þar sem Biskupinn notaðist m.a. við gömlu útgáfuna af Biblíunni.
í fyrra skrifaði ég á bloggið minnispunkt þar sem mér fannst of mikið að gera ráð fyrir hálfu kílói af hangikjöti á mann á Jóladag. Ekki var hlustað á þessi varnaðarorð mín í ár heldur var bætt í og var gert ráð fyrir að hver gestur gæti torgað rúmlega hálfu kílói. Minnisatriði fyrir næsta jólaboð: Venjuleg manneskja borðar ekki rúmlega hálft kíló af reyktu kjöti í jólaboði.