Þýska var ekki mitt uppáhaldsfag í fjölbraut og gerði ég mér vonir um að ég þyrfti sem minnst á takmarkaðri kunnáttu minni í því tungumáli að halda eftir útskrift. Síðustu vikur hef ég hins vegar neyðst til þess að sitja yfir þýskum bókum um íslenskt stjórnkerfi í heiðni með orðabók mér við hlið. Eftir 2 ár í þýsku hjá íšrsúlu náði ég samt að koma út úr mér einni óbjagaðri klassískri setningu sem gagnast mér þó lítið í þeim fræðum sem ég legg stund á í dag: „Ich bin ein Kugelschreiber und spreche nicht gut Deutsch“. Ég komst yfir þýskuna og skila uppkasti í fullri lengd í dag.
P.S. Samfylkingin baðst ekki heldur afsökunar í blöðunum í morgun. Nú veit ég ekki hvað tefur. Tvennt þykir mér líklegt. Annað hvort er auglýsingastofan eitthvað sein í snúningum og vinnur ekki auglýsingar með sólarhrings fyrirvara eða þá að verið sé að undirbúa stóra afsökunar-auglýsingaherferð. Þeir hafa alveg 28 milljónir til þess.