Búinn að kjósa þrisvar sinnum í dag. Persónulega er ég nokkuð sáttur með heildar útkomuna. í framboði til formanns voru tveir mjög hæfir frambjóðendur sem erfitt var að gera upp á milli. Það fór að lokum svo að Jón var kjörinn formaður til næstu tveggja ára. Ég hlakka til að sjá hvernig honum tekst upp í nýju starfi. Það kom svo sem ekki mikið á óvart að Guðni héldi sínum stól. Hann hefur staðið sig vel í sínu og er vinsæll ráðherra. ínægðastur er ég þó með nýjan ritara. Ég þekki Sæunni eftir að hafa unnið með henni innan SUF. Þar er á ferðinni hörkudugleg stelpa sem er algjör vinnuþjarkur. Henni er vel treystandi til þess að leiða það erfiða verkefni að halda utan um innra starf flokksins í aðdraganda kosninga. Bjarni Harðarson vinur minn og skólabróðir fékk jafn mörg atkvæði og Halldór ísgrímsson í þeim kosningum. Gaman að því.
Fyrir þá sem standa utan flokksins lítur það kannski þannig út að ritaraembættið sé lítið merkilegt. Ég er þeirri túlkun ekki sammála. Ritari Framsóknarflokksins er ábyrgur fyrir innra starfi flokksins sem formaður Landsstjórnar. Það er því mikil ábyrgð því fylgjandi að gegna embætti ritara.
– – –
Það eru ekki allir sáttir við að ég skrifi um fótbolta. Mér er nokk sama en skal vara við næstu málsgrein fyrir þá sem ekki vilja fylgjast með gengi Aston Villa í vetur.
1-1 eru ásættanleg úrslit í fyrsta leik gegn sterku liði á útivelli.