Mánaðarskipt færslusafn fyrir: september 2011

Friðrik Schram og Ted Haggard

Í síðustu viku skrifaði ég pistil um þá ákvörðun Reykjarvíkurborgar að veita Kristskirkjunni ekki styrk á grundvelli skoðana forstöðumanns Kristskirkjunnar, skoðana sem eru fráleitt einskorðaðar við þetta eina trúfélag. Þær skoðanir sem ég setti fram í þeim pistli standa ennþá þrátt fyrir að Friðrik Schram, forstöðumaðurinn umræddi, hafi gert sitt besta til þess að ljá stuðningsmönnum borgarinnar í þessu máli öll vopn í hendurnar seinustu daga.

Friðrik skrifar t.d. grein í Fréttablaðið í dag. Í greininni tyggur hann upp sömu þvæluna og Gunnar í Krossinum og fleiri hafa gert í gegnum tíðina þegar kemur að samkynhneigð, þ.e. að það eigi að hatast við syndina en ekki syndarann og að það sé í lagi að vera samkynhneigður svo lengi sem kynlíf sé ekki stundað.

Þetta er ákaflega heimskuleg mantra og gjörsamlega úr takti við raunveruleikann. Þetta er eins og fótboltaþjálfari sem heldur því fram að það sé í fínu lagi að vera örfættur svo lengi sem fólk er ekki að sparka með vinstri fæti.

Það að hata það sem manneskja er er aldrei falleg skoðun, sama í hvaða búning hatrið er klætt.

Fyrir utan það þá koma þessir kónar alltaf upp um sig. Gunnar í Krossinum átti t.d. (og á kannski ennþá) erfitt með að nota önnur orð en kynvilla og kynvillingar þegar hann ræddi um samkynhneigða. Menn sem nota viljandi orð sem þeir vita að særa og meiða, sýna þeir viðkomandi virðingu og ást?

————–

Á heimasíðu Kristskirkju er að finna kostulega grein sem Friðrik hefur þýtt sjálfur um eiginmenn eigi að viðhalda heilbrigðu og Guði þóknanlegu kynlífi. (Finnst einhverjum öðrum en mér áhugi Guðs og Friðriks á kynlífi annara krípi btw? Þetta eru ekki kónar sem ég vildi hafa á rúmstokknum). Greinin er eftir engan annan en Ted Haggard.

Ted Haggard er auðvitað sérfræðingur í Guði þóknanlegu kynlífi. Og reyndar líka kynlífi sem Guð fílar minna. Um árabil stundaði hann nefnilega það fyrra með konunni sinni og það seinna með hinum og þessum karlmönnum, þ.á.m. fylgarþjónustupiltum sem hann fékk til að mæta með amfetamín, svona til að framlengja nú syndina aðeins.

Þeir eru ágætir saman félagarnir í siðaboðskapnum, Schram og Haggard.

Jón Valur Jensson brjálast yfir tilvonandi jafnræði lífsskoðana

Jón Valur Jensson er brjálaður. Og af hverju er JVJ brjálaður? Jú, af því að nú á að fara að veita enn einum hópnum sem er öðruvísi en hann er sjálfur sömu réttindi og hann hefur. Þetta virðist fara illa í JVJ. Ég ætla aðeins að fara yfir það sem þessi mikli mannréttindavinur skrifar um þær fáránlegur tillögur sem munu von bráðar koma fram á þingi um að lífsskoðunarfélög sem ekki byggja á trú fái sömu réttindi og trúfélög.

Þau fyrrnefndu eru með hraðsuðunámskeið fyrir „fermingarbörn“ sín, en nánast ekkert samfélag um mannrækt né siðrækt eftir það.

Hér talar JVJ í fleirtölu en staðreyndin er að svona breyting myndi bara hafa áhrif á eitt félag á Íslandi, Siðmennt. Og hefur mannvinurinn mikli rétt fyrir sér? Öhh, nei. Siðmennt býður upp á giftingar, útfarir, nafngjafarathafnir auk borgaralegu fermingarinnarsem JVJ kallar af einhverjum ástæðum hraðsuðunámskeið. Einhvern tíma hefði það þótt furðuleg nafngift á námskeiði sem inniheldur tólf 80 mínútna kennslustundir.

Auk þessa heldur Siðmennt fundi og námskeið um málefni sem tengjast húmanisma og jafnrétti lífsskoðana ásamt því að félagið kemur öðru hverju að því að flytja inn erlenda fyrirlesara. Þetta er engan vegin tæmandi upptalning á starfi Siðmenntar, en hún ætti að sýna fram á að fordómar JVJ eru, tjahh, bara fordómar.

Nefnd lífsskoðunarfélög „miða starfsemi sína við siðferðisgildi og mannrækt,“ en naumast er nokkur samfella né samræmi meðal trúlausra um grunn sinna siðferðisgilda, enda fjöldamargt (og innbyrðis ósamstætt) til í vopnabúri hinna ólíkustu heimspekinga og siðfræðinga veraldlegra, sem trúausir geta leitað til, en seint orðið sammála um. Eru þar sumir efahyggjumenn, aðrir dogmatískir í sinni afneitun og enn aðrir dogmatískir um óvissuhyggjuna.

Þetta á auðvitað ekki við um trúfélögin sem njóta stuðnings og styrkja ríkisins í dag. Það er mikil samfella og samræmi á milli kaþólskra, múslima, ásatrúarmanna og svo aðventista eins og ég er viss um að JVJ samþykkir fúslega. Trúarleiðtogar og guðspjallamenn eru meira og minna allir þeir sömu hjá trúarhópum heimsins og litlar deilur um siðferðisgildi og kennisetningar.

Markmið þeirra breytinga, sem ráðherrann hyggur á, mun vera „að tryggja jafnræði“, en þetta mun trúlega leiða til þess, að sjóðir safnast upp hjá Siðmennt og jafnvel herskáum trúleysingjum.

Já, það væri nú auðvitað hræðilegt ef einhverjir sjóðir söfnuðust upp hjá Siðmennt og lítið jafnræði í því.

En JVJ er eiginlega alveg örugglega að vísa til Vantrúar þegar hann talar um „herskáa“ trúleysingja. Látum vera  að þegar talað er um herskáa trúmenn þá er í mörgum tilfellum átt við einstaklinga og hópa sem beita ofbeldi og jafnvel hryðjuverkjum en að herskáir trúleysingjar eru fólk sem gengur svo langt að hreinlega skrifa greinar á internetið og í blöðin!

En Vantrú er ekki lífsskoðunarfélag í anda Siðmenntar. Félagið hefur aldrei sóst eftir samskonar skilgreiningu og mun ekki gera það nema að gerðar verði grundvallarbreytingar á eðli og stefnu félagsins. Vantrú er á móti því að ríkið styrki trúar- og lífsskoðanir. Fólk sem vill tilheyra trú- og lífsskoðunarfélögum á einfaldlega að standa undir kostnaði þeirra sjálft.

Þannig að hógværi trúmaðurinn Jón Valur Jensson þarf ekki að hafa áhyggjur af því að Vantrú fái hreinlega peninga frá ríkinu eins og hvert annað trúfélag.

Eins og önnur lagafrumvörp heimshyggjunnar, sem gengið hafa gegn kristnum sið í landinu, mun þetta frumvarp eflaust fá forgangsmeðferð á þingi vinstri flokkanna…

Gengið hafa gegn kristnum sið í landinu! Það er aldeilis. Það að ásatrúarfólk, múslimar, hindúar, gyðingar, búddistar og fólk af hvaða öðrum trúarbrögðum sem eiga sér sögu geti (og hafi í mörgum tilfellum) stofnað trúfélög og fengið sóknargjöld og stuðning og vernd hins opinbera er í fínu lagi. En að það sama gildi um Siðmennt er hreinlega aðför að kristnum sið í landinu!

Auðvitað er þetta fáránlegur málflutningur manns sem getur ekki samþykkt það að heimurinn hagi sér ekki eftir grillunum sem lifa í höfðinu á sér. Og sjálfsagt er algjör óþarfi að benda á hversu veikum fótum svona áróður stendur. En stundum þarf maður bara að pústa aðeins, þegar fordómar illa áttaðs fólks menga andrúmsloftið.

Greinin birtist fyrst á Vantrú.

Þjófstartað – punktablogg

Hér birtist áðan pistill sem átti ekki að birtast strax. Ég tók hann út af því að honum er ætlað að birtast á öðrum vettvangi áður en hann birtist hér. Það er semsagt ekki um neina ritskoðun að ræða heldur einfaldan klaufaskap i sjálfum mér því ég hafði steingleymt að breyta birtingaráætluninni sem ég var búinn að stilla pistilinn á.

En fyrst ég er byrjaður að skrifa, hvað með smá punktablogg?

  • Væri í alvörunni til of mikils mælst að Stöð2Sport2 sýndi þeim sem punga út fyrir áskrift þá virðingu að láta auglýsingahlé ekki ná fram yfir byrjun leikja? Nú er í gangi fimmta umferð þessa tímabils í ensku deildinni og nú þegar hefur þetta gerst í fjórum leikjum svo ég viti til
  • Þessi pistill Davíðs Þórs. Ég skil alveg hvað Davíð er að fara en mér finnst hann fremja Sannan skota að einhverju leyti. Og svo finnst mér óskiljanlegt að bendla siðrænan húmanisma við voðaverk kommúnista gegn trúuðu fólki. Ég veit ekki til þess að siðrænn húmanismi hafi verið yfirskrift þeirrar hugmyndafræði sem þar réði ferðinni.
  • Nú er verið að rifja upp gamla frétt þar sem Bjarni Benediktsson og Illugi Gunnarsson höfðu mælt með aðildarviðræðum við ESB. Ég skil ekki hverju svona á að skila. Þetta er aðferðafræði úr smiðju AMX og Andríkis. Og trúið mér, ef það á virkilega að fara út í svona æfingar þá vinna þeir því að þeir hafa fullkomnað þessa aðferð í gegnum tíðina. Svo finnst mér það eiginlega bara ekkert fréttnæmt að stjórnmálamaður hafi þá skoðun sem helst hentar hverju sinni.
  • Ég á Aygo, sem er mjög sparneytinn bíll. Samt er ég strax farinn að sjá hverju það munar fyrir mig í bensíneyðslu að þurfa ekki að keyra inn í hafnarfjörð 3-4 sinnum í viku eins og seinustu fjögur ár. Enn einn kosturinn við það að útskrifast.
  • Ég er búinn að taka mjög mikið af myndum undanfarið en nánast bara fyrir leikskólann. Sem þýðir að ég get ekki birt myndirnar opinberlega. Ég þarf að fara að taka meira af myndum fyrir sjálfan mig.
  • Og hey! Haustlitir.
  • Æi ohh, stormur.
Ég held að ég láti þetta nægja í bili.

Hommarnir, lesbíurnar og styrktu trúfélögin

Reykjavíkurborg hefur ákveðið að veita Kristskirkjunni ekki fyrirhugaðan byggingarstyrk vegna skoðana forstöðumanns kirkjunnar á hommum og lesbíum eins og lesa má hér. Mér finnst tvennt athugavert við þessa ákvörðun borgarinnar:

1. Af hverju er Kristskirkjunni refsað sérstaklega fyrir þá skoðun að samkynhneigð sé af hinu slæma og að samkynhneigðir ættu ekki að njóta sömu réttinda og aðrir? Er þetta ekki nokkurn vegin afstaða meira og minna allra trúfélaga á Íslandi? Er t.d. einhver búinn að gleyma áralangri baráttu ríkiskirkjunnar gegn réttindum samkynhneigðra? Lýsa eftirfarandi orð Karls Sigurbjörnssonar biskups um hjónabönd samkynhneigðra skoðunum sem eru annars eðlis en þær sem Friðrik Schram hefur lýst?

Ég held að hjónabandið eigi það inni hjá okkur að við allavegana köstum því ekki á sorphauginn alveg án þess að hugsa okkar gang. #

Það væri líklega hægt að fylla marga pistla með tilvitnunum og gömlum fréttum þar sem fordómar gagnvart hommum og lesbíum hafa komið í ljós í íslenskum trúfélögum. Mér finnst alveg vanta rökstuðning fyrir því að það sem forstöðumaður Kristskirkjunnar boðar sé verra en það sem gengur og gerist í trúarbransanum á Íslandi.

2. Eins röng, heimskuleg, fordómafull og asnaleg mér finnst skoðun Friðriks á samkynhneigðum vera þá á hann rétt á henni. Það er ekki bannað að hafa rangar, heimskulegar fordómafullar og asnalegar skoðanir, sem betur fer.

En hið opinbera veitir trúfélögum styrki. Í mín eyru hljómar það einkennilega að hið opinbera taki upp á því að neita trúfélögum sem hafa idjótískar skoðanir, skoðanir sem eru nota bene að miklu leiti dregnar af trúnni sem félagið er myndað utan um, um styrki úr opinberum sjóðum. Ef trúfélög eiga að fá opinbera styrki þá finnst mér eiginlega ekki hægt að mismuna þeim eftir trúarskoðunum, sama hversu slæmar þær skoðanir eru. Svo lengi sem ekki er um að ræða eitthvað ólöglegt þ.e.

En auðvitað finnst mér fyrst og fremst að hið opinbera eigi bara ekki að styrkja trúfélög yfirhöfuð.