Áfram rúlla bloggin vegna Upplýsingatækniáfangans.

Ég hef svolítið verið að velta fyrir mér þessu með leikskólakennara (og jú grunnskólakennara) og foreldra varðandi Facebook. Ég nefndi hér í seinasta UTN bloggi þá hugmynd að hópar/deildir á leikskólum og bekkir í grunnskólum geti verið með lokaða hópa á Facebook en hvað með einka-aðganga kennara? Á maður sem kennari að samþykkja foreldra barna í umsjá manns sem vini á Facebook? Er maður þá ef til vill að fórna einhverju af frelsi sínu til vitleysisgangs utan vinnutíma?

Ég sjálfur er vinur nokkurra foreldra sem eiga börn á mínum vinnustað en í nær öllum tilfellum er þar um að ræða fólk sem ég þekkti fyrir og ef ekki það þá fólk sem ég treysti alveg til að gera greinarmun á vitleysingnum Agli Óskarssyni sem setur inn ótrúlega misgáfulega statusa og er stundum taggaður á djammmyndum og leikskólastarfsmanninum Agli Óskarssyni. En það er til fólk sem á erfitt með að gera greinarmun á kennurum innan og utan vinnustaðar.

Ég man eftir sögu sem kennari í einum áfanga sagði okkur í fyrra. Hún var (eða er jafnvel ennþá, er ekki viss) deildarstjóri á leikskóla. Einn daginn kemur foreldri til hennar svona frekar ósátt. Fjölskyldan bjó í sama húsi og starfsmaður á leikskólanum og um morgunin höfðu þau (foreldrið og barnið) séð starfsmanninn kyssa sambýling sinn innilega í kveðjuskyni (er ekki að tala um eitthvað öfgakennt, bara innilegur koss) og fannst nú ekki alveg í lagi að starfsmaðurinn gerði svona fyrir framan barnið sitt.

Deildarstjórinn útskýrði að kennarar eigi sitt einkalíf í friði og að svo lengi sem hegðun þeirra er ekki gegn lögum eða þeim mun ósiðlegri hefur það engin áhrif á þá í starfi. Auk þess sem að þetta er nú börnum varla skaðlegt að sjá fólk kveðjast innilega. Foreldrið tók þessum rökum og viðurkenndi að auðvitað væri þetta nú allt í lagi. En þetta er svona dæmi um að sumir gera kröfur til okkar sem störfum með börnum sem ganga lengra en bara það að standa okkur vel í vinnunni. Og það sem ég er aðallega að hugsa er hvort Facebook geti skapað einhver vandræði með það.

Hvað segja félagar mínir í UTN? Og aðrir?

Rakst hér á aðra síðu sem útskýrir Twitter og kynnir helstu viðbætur og möguleika sem hægt er að bæta við til að gera notkunina betri og skilvirkari.  Hvet þá lesendur mína sem eru með mér í Upplýsingartækninni að kynna sér þetta:)

Einhverjum fannst við nú þurfa að skrá okkur í og vinna í nógu mörgum mismunandi fyrirbærum þó að þetta bættist nú ekki við. Það er kannski eitthvað til í því en ég held að við sem erum að mennta okkur sem kennara verðum að hafa tvennt í huga: a) Þessi forrit og netfyrirbæri eru í dag og verða enn frekar í náinni framtíð stór hluti af daglegu lífi nemenda okkar. Kannski í minna mæli eftir því yngri sem þeir eru (ég sé nú kannski ekki alveg fyrir mér að verða með mörg börn úr leikskólahópunum mínum sem vini á Facebook eða fylgjendur á Twitter) en við getum alveg gert ráð fyrir því að þeir séu að einhverju leyti meðvitaðir um þetta. Í hópnum mínum á leikskólanum eru fimm ára gömul börn. Þau vita mörg hver hvað Facebook er þó að þau séu ekki skráð þar inn. Sum fá meira að segja að spila leiki í gegnum FB! b) Við sem kennarar getum án nokkurs vafa nýtt okkur þessi tæki til margra hluta. Ég hef nú þegar minnst á að hægt sé að nýta þau sem samskiptavettvang og til þess að benda kollegum á fróðlegt efni sem við sjáum á netinu. Annar hlutur sem hægt er að nefna er að bekkir í grunnskólum og hópar á leikskólum geta stofnað grúppur á Facebook sem foreldrar einir hefðu aðgang að. Þar væri bæði hægt að setja inn upplýsingar um hitt og þetta úr daglega starfinu auk þess sem þar væri kominn samskiptavettvangur fyrir foreldra.

Mér finnst allavega mjög gaman að hugsa um þessa hluti og reyna að sjá hvernig hægt er að nýta sér þá möguleika sem netið býður upp á í dag í kennarastarfinu:)