Frumsýningarhelgin búin og allt tókst þetta stórslysalaust. Ég var samt að drepast úr hálsbólgu og kom varla upp einu orði. Sendi tengdamömmu greyið í apótek að kaupa handa mér hóstasaft og hálstöflur rétt áður en ég átti að leggja af stað á frumsýninguna og var svoleiðis að drepast úr stressi að ég steingleymdi að þakka henni fyrir þegar hún kom lafmóð með þetta til mín. Það voru allir að drepast úr stressi á frumsýningunni og gleymdu línum hægri vinstri. Ég gleymdi sem betur fer engum enda á ég mjög fáar setningar. Þetta er mest svona látbragðsleikur hjá okkur ræningjunum og nærvera. Allt gekk þetta samt áfram með prumpi og í lokin var mikið klappað. Þrátt fyrir að Lovísa segðist vilja fá barnið sitt ekki núna heldur síðar og Mattías ræningjahöfðingi ætlaði að fara með harmaljóð eftir dauðan Mattíasarræningja en ekki Borkaræningja. Það verður gaman að sjá gagnrýnina en mér skilst að einhverjir slíkir hafi verið á staðnum. Eftir frumsýningu skundaði liðið svo í sturtu og heitan pott á Hrafnagili og svo í frumsýningarpartý. Sem var eiginlega matur því við sýndum svo snemma (kl. 16, enda er Ronja náttúrulega fjölskylduleikrit). Prýðis pottréttur í matinn en við sem fengum síðast fengum samt enga ábót því þetta kláraðist fljótt enda allir banhungraðir eftir sýninguna. Svo bara stuð og stemming fram til klukkan eitt eftir miðnætti og sumir drukknari en aðrir. Það var gaman að sjá upplitið á sumum á sunnudaginn en þrátt fyrir það keyrðum við sýninguna af krafti án teljanlegra klikka og ég held að það hafi verið mun betri sýning en frumsýningin. Vona bara að við höldum þessum krafti næstu helgar og að aðsóknin verði góð. Ég hef heyrt í nokkrum áhorfendum sem allir (báðir) eru sammála um að þetta sé frábærlega flott og feykilega skemmtileg sýning. Ef þið eigið erindi í Eyjafjörðinn næstu helgar mæli ég hiklaust með því að þið farið á Ronju ræningjadóttur í Freyvangsleikhúsinu.