Hvað er eiginlega á seyði? Samkvæmt teljaranum mínum skoðuðu rúmlega 340 manns bloggið mitt í gær (þ.e. meira en 340 mismunandi tölvur) og það sem af er deginum í dag eru komnir 287! Kannski hafa allir svona mikinn áhuga á hugrenningum mínum um íbúðalánin? Ég ætla þá að spjalla aðeins meira um þau, því ég hef komist að ýmsu frá því í gær. T.d.:
1. Verða menn að vera áskrifendur að a.m.k. þremur mismunandi þjónustum hjá bankanum til að fá svona lán, t.d. greiðsludreifingu, greiðslukorti e.þ.h. (Þetta kostar svo auðvitað allt aukapening)
2. Verður lánið að vera á 1. veðrétt svo ekki er hægt að nota það til að greiða einungis upp óhagstæð lán. Heldur verður að greiða upp a.m.k. lánið sem er á 1. veðrétt (yfirleitt íbúðasjóðslán). Þetta þýðir líka í samhengi við 1. að þú getur ekki selt húsið þitt nema aðila sem er í viðskiptum við sama banka og þú og er tilbúinn að taka á sig skilmálana eða að þú verður að borga lánið upp. í raun verður húsið því nánast óseljanlegt.
3. Er ekki hægt að borga inn á lánið og minnka þannig greiðslubyrði og vaxtakostnað. Það verður að borga allt eða ekkert. Menn eru því með þessu að gerast þrælar bankanna til 25 – 40 ára án möguleika á náðun nema þeir vinni formúur í happadrætti.
4. Er alls ekki öruggt að lánið veiti réttindi til vaxtabóta og þar með eru þau um leið orðin mun óhagstæðari en lán íbúðalánasjóðs.
Markmiðið með þessu er náttúrulega að koma íbúðalánasjóði í þrot og hækka svo vextina þegar því er lokið. Það sama ætla bankarnir sér með LíN og lífeyrissjóði. írásir banka og tryggingarfélaga á lífeyrissjóðakerfið eru reyndar orðnar svo alvarlegar að þörf væri á því að einhver góður fréttamaður tæki það til rækilegrar athugunar. Konan sem hringdi í mig frá Allianz í gær til að bjóða mér líftryggingu varð mjög hissa þegar ég benti henni á að með þessu væri hún að stuðla að niðurrifi lífeyrissjóðanna og velferðarkerfisins og þar með grafa undan allri baráttu verkalýðsfélaganna á síðustu öld. Hún skildi ekkert hvað ég var að fara.