Ég fór suður á þriðjudaginn til að vera á starfsdegi í MPA-náminu á miðvikudaginn. Það var mjög áhugavert en samt voru fyrirlestrarnir sem fjölluðu um ritgerðasmíðar og námstækni kannski ekki eitthvað sem mig vantaði þar sem ég hef kennst þetta hvoru tveggja núna um árabil. Reyndar í grunnskóla en grunnurinn er þó sá sami á báðum skólastigum. Hins vegar var hádegisfundurinn með fjarnemum og fundurinn eftir vinnudaginn með öllum MPA-nemunum mjög góðir og nytsamlegir. Þar að auki komst ég að því að ég var ekki rétt skráður í námskeið þar sem ekki er boðið upp á öll námskeið í fjarnáminu. Ég var að senda bréf til námskrár áðan til að biðja um breytingu á skráningu.
Á leiðinni Norður aftur varð ég hins vegar fyrir því óláni að heyra eitthvert viðtal á Talsöðinni við Valgerði Sverrisdóttur. Það var alveg hreint ótrúlegt að heyra hvernig henni þótti það fullkomlega eðlilegt að embættismenn skyldu afgreiða skýrslu Gríms Björnssonar án þess að láta ríkisstjórnina einu sinni vita. Hún var bara mjög sátt við þetta og það ýtir enn stoðum undir þá skoðun að núverandi ríkisstjórn er lítið annað en blaðamannafulltrúar fyrir embættismannakerfið og Alþingi svo afgreiðslustofnun laganna sem sömu embættismenn semja.
Það athyglisverðasta í viðtalinu var samt sú hugmynd Valgerðar að ef menn styðja eitthvert mál þá séu þeir þar með búnir að afsala sér öllum rétti til að gagnrýna framkvæmdina eða laga skoðun sína að nýjum upplýsingum. Þ.a.l. að ef menn eru fylgjandi því að tryggja öryggi þegnanna þá mega þeir ekki vera á móti leyniþjónustu, a.m.k. mega menn ekki vera á móti leynimakki embættismanna og gagnrýna framkvæmd stjórnvalda, t.d. í sambandi við meðferð upplýsinga og framkvæmd löggæslu á Kárahnjúkum ef menn voru fylgjandi virkjunarframkvæmdum á sínum tíma. Og vei þeim sem skiptir um skoðun í ljósi nýrra upplýsinga, s.s. um lækkað arðsemismat o.s.frv. Nei, samkvæmt valgerði eiga menn að styðja allt sem viðkemur framkvæmdum á Kárahnjúkum ef menn voru fylgjandi virkjuninni til að byrja með, sama hvað kemur í ljós.
Ég vil þó taka það fram í þessu samhengi að sjálfur var ég andsnúinn Kárahnjúkavirkjun frá upphafi og lenti í hörðum deilum um hana við Davíð bróður minn sem þó var (og er) eindreginn andstæðingur virkjunarinnar. Málið var að mín andstaða byggðist á efnahagslegum forsendum en hans á náttúruverndarlegum (mikið er þetta slæmt orð, betra að segja náttúruumhyggju).
Ég tel augljóst að Kárahnjúkavandinn sem nú er að skella á landsmönnum af fullum þunga eftir að hafa lagt útgerðarfyrirtæki út um allt land á hausin staðfesti að þetta er versta aðgerð efnahagslega sem núverandi ríkisstjórn hefur ráðist í og eru þær samt margar slæmar.