Það eru einhverjir bíladagar hér á Akureyri um helgina og þ.a.l. ekki þverkeyrandi um bæinn fyrir einhverjum vitleysingum á sportbílum sem þeir ráða ekki við í spyrnu á götunum. Umferðin er reyndar það þétt að aðferðin sem þeir þurfa að notast við er að lulla eins hægt og þeir geta þangað til það myndast u.þ.b. tíu metra bil í næsta bíl og gefa svo allt í botn og klossbremsa rétt áður en þeir lenda aftan á stuðaranum á þeim sem er fyrir framan. Eins er hægt að reykspóla út af bílastæðum inn í glufur sem myndast í umferðina, en á svo öflugum bíl að unglingurinn við stýrið ræður ekki við kraftinn missir afturendann og snýst nánast í hálfhring svo hann endar með framhlutann á öfugri akrein og fær næstum bílinn sem er að koma á móti framan á sig nema auðvitað út af því að þar er við stýrið nýorðinn 36 ára fjölskyldufaðir sem af reynslu og yfirvegun tekst að koma í veg fyrir stórslys.
Þessir sportbílaíðjótar og mótorhjólapakk troðfyllir svo auðvitað alla veitingastaði svo nýorðinn 36 ára fjölskyldufaðir getur ekki einu sinni boðið fjölskyldunni út að borða og neyðist til að kaupa Daloon vorrúllur í Strax til að hafa í afmælismatinn.
Lífið er hins vegar dásamlegt þar sem ég fékk Wintersmith í afmælisgjöf og er að fara að lesa hana á eftir.