Undanfarnar vikur, eftir að ég sagði upp í Giljaskóla, hef ég verið með hálfgerðan hnút í maganum af framtíðarkvíða. Ég er búinn að sækja um mörg störf og fjöldi neitana dró talsvert úr mér jákvæðnina og sjálfstraustið (hvoru tveggja hef ég búið yfir í talsverðu magni fram til þessa). En staðan er sem sagt sú að núna er ég nýkominn inn úr dyrunum úr atvinnuviðtali og skemmst frá því að segja að ég var ráðinn. Ég er s.s. Dráðinn en ekki Drekinn. Næsta haust mun eg því hefja störf sem kennari við Verkmenntaskólann á Akureyri, VMA. Til hamingju ég!