Eftir að ég byrjaði að vinna hérna í háskólanum sé ég Morgunblaðið mun oftar en áður (illi heilli). Þegar ég flutti frá Ólafsvík til Akureyrar sagði ég upp Mogganum og hef ekki saknað hans nema síður sé. Það sem gerði mig frásnúinn blaðinu á sínum tíma voru endalausar persónulegar árásir á fólk sem ritstjóranum var illa við, bjagaður fréttafluttningur þar sem fjallað var einhliða um mál til að gera hlut sumra betri en annarra og síðast en ekki síst tilburðir blaðsins til að stýra því um hvað væri rætt í samfélaginu og um hvað ætti að ríkja þögnin ein.
Sem betur fer virðist þetta hafa breyst til batnaðar með nýjum ritstjóra, en þó ekki meira en svo að sá nýi er þegar búinn að leggja sumum skoðunum sínum sem stönguðust á við skoðanir fyrri ritstjóra (og e.t.v. eigenda?) um ESB. Það er hins vegar ákveðinn slagsíða á blaðinu núna sem angrar mig næstum því jafnmikið og það er hvernig það er að breytast í ómerkilegan áróðursbækling fyrir ríkiskirkjuna (þjófkyrkjuna). Þetta er reyndar ekki mjög áberandi ennþá en birtist í smáfréttum um að gamli biskupinn keyri enn bíl, sundlaugar blessaðar, kirkjum læst (þær hafa reyndar verið læstar í áratugi að því er ég best veit). Svo eru líka fréttir sem maður skilur enn verr að skuli teljast fréttnæmar, eins og að tveir prestar hafi lent í umferðarslysi og annar þeirra handleggsbrotnað. Nú held ég að margir handlegsbrotni í umferðinni án þess að fá um það jafn mikið pláss í Morgunblaðinu. Hvort þessi nýja árátta Moggans stafar af því að nýi ritstjórinn er prestssonur eða þvi hvað trúarbloggarar eru áberandi á mbl.is og ritstjórnin hafi því séð sóknarfæri með því að höfða sérstaklega til þess hóps þori ég ekki að segja.
Trúarbloggin á mbl.is, skrifin á tru.is og öll þessi umfjöllun í prentmogganum er síðan kannski bara góð þvi hún opnar vonandi augu almennings fyrir nokkrum staðreyndum: í fyrsta lagi hvað þetta er mikið bull og fáránlegt, í öðru lagi hvað kirkjan er siðlaus og spillt og í þriðja lagi hvað hún kostar almenning (sama í hvaða trúfélagi þeir eru eða eru ekki) mikinn pening (5 milljarða á ári). Eins og vitur maður sagði: Öruggasta leiðin til trúleysis er að lesa biblíuna.
Nú hefur eyjan.is meira að segja farið að leita á þessi mið með nýjum ritstjóra þar, en þar er núna komið trúarlegt blogg. Það er þó mun vandaðra og betur skrifað en mbl.is bloggin enda skrifað af fagmönnum (les. prestum).