Hommamyndin í sjónvarpinu á sunnudaginn fór verulega í taugarnar á mér. í fyrsta lagi hlýt ég að hafa misskilið hvað það er að vera hommi eða þeir sem framleiddu myndina. Homminn í myndinni varð sem sagt ástfanginn af konu bróður kærasta síns. Samkvæmt mínum skilningi myndi það þýða að hann sé ekki hommi. Svo fór hann reyndar aftur til kærastans síns. Afhommaðist hann þá og hommaðist svo aftur eða hvað? Ég veit ekki betur en að fólk sem verður ástfangið af öðrum einstaklingum gersamlega burtséð frá kyni sé kallað tvíkynhneigt og ég held að samkynhneigðum sé sérstaklega umhugað um að þessu tvennu sé ekki blandað saman.
Burt séð frá því þá eyðilagði endirinn á myndinni hana gersamlega því hún hafði verið ágæt fram að því. Fyrir utan að ég skildi ekki af hverju konan í myndinni samþykkti að giftast „hommanum“ þá var mjög undarlegt þegar það rann upp fyrir honum ljós í miðri athöfn að hann væri nú hommi eftir allt saman og hélt út á flugvöll að ná í kærastann. Þar tókst honum að láta flugvél á leið til Parísar snúa við! (Jeah right!) Og fór svo bara inn í flugvélina og sagði „Komdu“ við gamla kærastann sem stóð upp og fylgdi sínum manni út þó „homminn“ værí búinn að koma fram við kærastann eins og gólftusku alla myndina. Halda fram hjá honum villt og galið, ljúga að honum og vera eins mikill skíthæll og hugsast getur.
Það var svo bróðir kærastans sem var flugmaðurinn í þessari flugvél. Bróðirinn fór svo niður í bæ og náði í konuna sína sem var í brúðarkjólnum að húkka far. Hvernig gat maðurinn verið á tveimur stöðum í einu? O.K. segjum sem svo að hann hafi rokið út úr flugvélinni, upp í bíl og brunað frá Kastrup í bæinn. Það tekur hann samt minnst hálftíma. Þá gerum við ekki ráð fyrir tímanum sem það tók „hommann“ að ríða á hestbaki út á flugvöll og fá vélinni snúið við, tímann sem það tekur að snúa vélinni við og lenda, (burtséð frá því að bíða eftir lendingarheimild, fylla út skýrslur og fara í fangelsi fyrir stórkostlega vanrækslu í starfi og sóun gífurlegra fjármuna). Hvernig sem ég hugsa þetta þá fæ ég ekki séð að það geti hafa liðið minna en tveir tímar frá því „homminn“ yfirgaf brúðkaupið til að ná aftur í gólftuskuna þangað til bróðirinn kom til að ná í konuna. Og hún var ennþá að væflast niðri í bæ í brúðarkjólnum að húkka far! Come on!
Skelfilegt þegar endirinn eyðileggur svona ágæta mynd. Það versta er að ég verð svo PIRRAíUR yfir svona löguðu. Held ég hafi ekki pirrast jafn mikið á bíómynd síðan ég sá Kate & Leopold