Ég las í Fréttablaðinu áðan að Oktavía Jóhannesdóttir, eini bæjarfulltrúi Samfylkingarinnar í bæjarstjórn Akureyrar, hefði sagt sig úr flokknum og gengið í Sjálfsstæðisflokkinn. Það sem þessi bæjarfulltrúi Samfylkingarinnar hafði markverðast gert fram til þess var að mótmæla hugmyndum um að færa Reykjarvíkurflugvöll úr Vatnsmýrinni. Fyrir það fékk hún sérstakt hrós frá sjónvarpsþætti hér í bæ. Hún er líka ástæða þess að ég var búinn að sjá fram á að hafa ekkert að kjósa í næstu bæjarstjórnarkosningum (nema e.t.v. Frjálslynda ef þeir hefðu boðið fram) eins og ég var búinn að blogga um áður. í kjölfar þess að Samfylkingarfólk hafnaði henni algerlega í prófkjöri hefur Oktavía hins vegar ákveðið að ganga til liðs við Sjálfstæðisflokkinn og þar með gefið öllu skýrt hugsandi fólki á Akureyri skýran kost að kjósa. Farið hefur fé betra. í raun þá líður mér eins og ég sé nú loks búinn að losna við einhver óþægindi sem hafa pirrað mig lengi án þess að ég hafi getað fest fingur á því nákvæmlega hvað það var. Nú loksins get ég kosið flokkinn minn með góðri samvisku og jafnvel búist við því að fleira sæmilega skynsamt fólk geri það líka (en það leit alls ekki út fyrir það eins og staðan var í haust).
Nóg samt af pólitísku argaþrasi (nema eitt: Annað hvort hefur Ragnar Halldórsson kvikmyndagerðarmaður yndi af því að snúa út úr fyrir fólki eða þá að hann hefur bara alls ekki skilið um hvað Ögmundur og Hannes voru að tala). Næst verður fjallað um King Kong.