Verkfælni eða verkefnafælni

Það hefur margt gerst í­ samfélaginu sí­ðan ég bloggaði sí­ðast. ístæða blogghlésins að þessu sinni er ekki mikið annrí­ki. Ég hef vissulega haft mikið að gera enda ein þrjú verkefni í­ MPA-náminu sem ég þarf að vinna í­ en hingað til hefur sú vinna nánast eingöngu verið huglæg, þ.e. það er lí­tið sem ekkert komið á blað ennþá. Einu af þessum verkefnum á ég að skila á fimmtudaginn en það er sem betur fer orðið frekar mótað í­ huga mí­num. Aðalástæðan er einfaldlega leti en ég geri samt orð írmanns að mí­num: Hann er alls ekki latur heldur þvert á móti lúsiðinn. Þess vegna fælist hann vinnu, hún verður alltaf svo mikið mál.

Kristinn féll niður í­ þriðja sætið hjá Framsókn í­ Norðvestur. Nú velta menn því­ fyrir sér hvort hann fari yfir til Frjálslyndra. Ég efast um það. írni Johnsen er að gera allt vitlaust með tæknilegum mistökum og þau nýjustu eru ví­st afsökunargrein í­ Mogganum í­ dag. Ég tek undir orð nýkrata um þetta mál. Reyndar er ég lí­ka sammála þeim varðandi ræðu Jóns Sigurðssonar formans Framsóknar á miðstjórnarfundinum í­ dag.

Núna bí­ð ég spenntur eftir niðurstöðum úr prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í­ Norðausturkjördæmi. Mér þykir lí­klegast að Kristján Þór taki 1. sætið en sjálfur myndi ég kjósa Þorvald Ingvarsson væri ég Sjálfstæðismaður. Hann hefur einhvern óútskýranlegan kjörþokka. Annars skrifar Björgvin Valur í­ raun allt sem hægt er að segja um þetta prófkjör.

Þá er best að fara að elda kvöldmat.