írum saman fóru svokallaðir útrásarvíkingar sínu fram í fjármálaheiminum án þess að þeir sem áttu að fylgjast með gjörðum þeirra gerðu neina athugasemd. Þeir sem betur vissu voru rakkaðir niður í fjölmiðlum í eigu útrásarvíkinganna, allt að því kallaðir hálfvitar og hælbítar, og þeir stjórnmálamenn sem voru við völd endurómuðu þann söng. Líka Samfylkingin þegar hún komst að! Einstaka sinnum komu aðvörunarorð að utan, bæði frá fræðimönnum og stofnunum, s.s. Den Danske Bank, en allt slíkt var hunsað og öfundsýki kennt um, þekkingarleysi á séríslenskum aðstæðum o.s.frv. Greiningardeildir banka og menn sem titluðu sig viðskiptablaðamenn (en voru lítið annað en klappstýrur og birtingaraðilar fréttatilkynninga) tóku undir með þessu. Almenningur í landinu vissi ekkert hverju átti að trúa og taldi í fávísi sinni að þetta kæmi sér í raun ekkert við. Hristi bara hausinn yfir mönnum sem fóru á þyrlum að kaupa sér pylsur, þurftu að fá aldnar poppstjörnur í teitin sín og hentu öllu út úr nýju fínu húsunum sínum (jafnvel stundum húsunum sjálfum líka) og byggðu allt upp á nýtt.
Núna eftir Davíðshrunið berast svo fréttir af því að tveir unglingspiltar hafi með skjalafölsun og prettum náð að svíkja u.þ.b. 50 milljónir út úr íbúðalánasjóði. Þeir eru í gæsluvarðhaldi. Að sjálfssögðu eru þeir í gæsluvarðhaldi. Það er hins vegar stórundarlegt að útrásarvíkingarnir séu það ekki ásamt Davíð og Geir. Þeirra glæpir eru svo stórum meiri. Síðustu fréttir um fjármagnsflutninga Glitnismanna korteri fyrir lokun hafa ekki valdið neinum usla í samfélaginu. Svo vanir eru menn orðin siðleysi þessara manna að það virðist sem ekkert geti komið á óvart lengur. Þeir eru hins vegar í þeirri stöðu að allt í einu eru fjölmiðlarnir hættir að lofsyngja allt sem þeir gerðu, bera af þeim blak og kalla allar ásakanir öfundsýki.
Þá er brugðist við með því að hóta málsókn. Nú á að hræða fjölmiðlana til að hætta að fjalla með gagnrýnum hætti um þessa menn með því að hóta málsóknum út og suður. Það skiptir þá engu máli hvort hægt sé að vinna málin eða ekki. Þeir hafa efni á því að ráða slyngustu lögfræðingana sem geta teygt mál mánuðum, jafnvel árum, saman og kostað þann sem verið er að sækja til saka drjúgan skilding.
Þetta mætti koma í veg fyrir með því að frysta eigur þessara manna og skammta þeim fjármuni þar af sem nemur atvinnuleysisbótum. Ef þeir fara þá að ráða lögfræðinga og almannatengsla í vinnu er augljóst að þeir hafa falið peninga einhvers staðar. Auðvitað ættu þeir svo líka að vera í gæsluvarðhaldi eins og ungligspiltanir sem áður var minnst á (ekki bara peningarnir þeirra).
Ég hef bara eitt að segja við svona fólk: You make me sick!