Síðasta leiksýningin sem ég fór á í þessu leikhúsmaraþoni mínu var Þjónn í súpunni sem var sýndur á Friðriki V. en ekki í leikhúsi. Leiksýning og þriggja rétta máltíð á 5.900,-
Forsendur verksins eru þær að Friðrik er á leiðinni á hausinn með allt sitt og stingur af frá skuldunum og skilur fjölskylduna eftir í súpunni sem reynir veikum mætti og lítilli kunnáttu að bjarga málum. Bróðir Friðriks, Kristján N. (Kristján níundi), tekur að sér rekstur staðaransins ásamt konu sinni og fjölskyldu hennar. Margt fer úrskeiðis og ljóst að um algera viðvaninga í veitingahúsrekstri er að ræða. Leikarar standa sig allir með prýði og verkið er stórskemmtilegt á köflum. Ég skal viðurkenna að ég hef séð betri gamanleiki en líka verri. Verk sem skilur ekki mikið eftir sig en sem hægt er að hafa gaman af meðan á því stendur.
Ég gef þessu þrjár stjörnur (af 5).
Þar sem sýningin var á veitingastað, og það m.a.s. veitingastað sem hlotið hefur mikið lof fyrir sælkeramatreiðslu, er líklega ekki hægt að skrifa umfjöllun um þessa sýningu á þess að minnast á matinn.
í forrét var Lerkisveppasúpa. Hún var ágæt en sveppirnir voru vatnskenndir og ógeðslegir. Hefði líklega þurft að sía þá úr súpunni áður en hún var borin fram. Ég hef fengið álíka góða sveppasúpu úr Maggi-pakka. Brauðið með súpunni var hins vegar mjög gott.
í aðalrétt var kjúklingabringa á bygghrúgu með hvítlaukssósu. Það var allt vont við þennan rétt. Bygghrúgan var vatnssósa og bragðlaus. Að borða hana var svona eins og að bíta í litlar kúlur sem sprungu upp í manni svo bragðlítill safinn lak niður í kok. Kjúklingabringan var líka bragðlaus og nánast eins og kokkarnir hefðu gleymt að krydda hana. Mjög merkilegt hins vegar að það virtist vanta í hana vöðvaþræðina. Þetta var nánast eins og kjúklingafars sem búið var að pressa í bringu. Verulega ógeðslegt. Hvítlaukssósan var ágæt en líklega sprautað úr brúsa frá Mati- og Mörk (Gunnars okkar Norðlendinga). Ekki það sem maður á við að búast á veitingastað. Það vantaði algerlega grænmeti eða bragð í þennan rétt.
í eftirrétt var skyramisú. Það var allt í lagi. Lítið annað um það að segja. Tiramisú (Skyramisú) er nú eiginlega réttur sem ekki er hægt að klúðra. Sem minnir mig á að í fyrra skiptið sem ég fór að borða á Friðriki V. var súkkulaðið það eina sem var gott. M.a.s. ísnum tókst þeim að klúðra.
Ég ætlaði að enda þetta á því að segja að Friðrik V. klúðrar ekki því sem ekki er hægt að klúðra en hann klúðrar öllu öðru en í ljósi þessa með ísinn er það líklega ekki rétt. Friðrik V. klúðrar nánast öllu, líka því sem ekki á að vera hægt að klúðra.
Ég gef matnum eina störnu (af 5). út af því að brauðið með súpunni var gott og þeir höfðu vit á að hafa eftirrétt sem var allt í lagi.