Hugleiðing um Hörpu

Ég fór að skoða Hörpuna í­ Reykjaví­kurferð minni um daginn. Ég er ekki alveg viss hvað mér finnst um þetta hús. Það lí­tur nokkuð vel út utan frá séð, eiginlega bara frekar töff. Ég er samt ekki viss um að mér finnist það fallegt eða eiga heima í­ miðbænum, en hvað með það. Hins vegar finnst mér glerlistaverkið eftir ofmetnasta listamann „þjóðarinnar“ (hann er danskur) bara svona þokkalega smart og alls ekki peninganna virði.
Ég er viss um að það er mjög gott fyrir menningar- og tónlistarlí­fið í­ Reykjaví­k að fá svona hús og þó ég haldi að salirnir séu lí­klega of stórir fyrir svona litla borg þá á það bara eftir að koma í­ ljós hvort þeir verða alltaf hálf tómir eða ekki.
Hins vegar verð ég að segja eins og er að þetta hús er alger hörmung þegar inn er komið. Allir veggir svartir og djúpir og dimmir gilskorningar sem skera það. Þetta var drungalegt um hásumar! Hvernig ætli það sé að vetri til? í alvöru talað, í­ þrengstu gilunum (sem eru þröng m.v. stærð hússins) sá maður varla handa sinna skil. Maður verður deprí­meraður af því­ að vera þarna inni, en mér skilst að það sé skárra inni í­ sölunum.

Fyrir utan að húsið er hálf klárað og sums staðar lauslega festar krossviðarplötur í­ stað handriða þá sló loftið mig lí­klega mest. Þá er ég ekki að tala um andrúmsloftið heldur loftið sjálft. Það er einhvers konar eftirmynd af glerhjúpnum sem umlykur húsið nema úr svörtum flötum og speglum.(Fann mynd af því­ á Mbl.is eftir Ómar). Þetta minnti mig á loft í­ einhverju late-70’s diskóteki eða strippstað á Herberts-strasse (hef ekki komið inn í­ slí­kan en í­mynda mér að loftin geti litið svona út).
Þetta loft hefði frekar átt heima í­ Hollywood í­ gamla daga eða Goldfinger í­ dag. Ekki í­ menningarhúsi Reykjaví­kur! Fyrir utan að það kemur í­ veg fyrir að nokkur birta berist inn í­ húsið ofan frá sem er enn til að auka á drungann.
S.s. alveg skelfilegur arkí­tektúr og viðbjóðslega ógeðslegt (nema e.t.v. séð að utan). Þetta hús vekur samt alltaf hjá mér ónotakennd þegar ég sé það því­ ég get ekki að því­ gert að hugsa um allan fjárausturinn sem fór í­ þetta. íkvörðun rí­kisstjórnarinnar að halda áfram með þetta monstrosity eftir hrun er mér óskiljanleg! Hefði að mí­nu mati verið skynsamlegra að fara með jarðýtu yfir allt draslið og jafna það við jörðu. Skynsamlegast hefði þó lí­klega verið að breyta teikningum í­ takt við tí­ðarandann, slaufa glerhjúpnum og reyna að klára þetta á eins ódýran hátt og mögulegt var.
Það var því­ miður ekki gert og því­ stendur þetta hús þarna sem minnisvarði um klikkunina sem var í­ gangi í­ samfélaginu og ég efast ekki um að rekstrarkostnaðurinn á eftir að verða ærinn. En það skelfilegasta er þó þetta loft.