Það er aldeilis að við feðgar ætlum að nýta jólafrí­ið vel. Fyrst fékk Kári þessa ægilegu ælupest og niðurgang á sunnudag og mánadag, þá lagðist ég með þennan andskota og í­ gærkvöldi ældi Dagur svoleiðis að maður gat séð hvað hann hafði borðar í­ hverja máltí­ð sí­ðustu tvo sólarhringa. Hann er nú reyndar búinn að vera ágætur í­ dag og vonandi verðum við allir eiturhressir á morgun. Kári er reyndar búinn að vera mjög kátur í­ gær og í­ dag með að vera ekki lengur veikur. Hann lýsti því­ yfir margoft að hann gæti hámað í­ sig eins og hann vildi án þess að þurfa að gubba og hann væri sko svangur eftir að hafa ekkert getað borðað í­ tvo daga. Þannig að meðan við Dagur lágum sveittir og veikir með ógleði þá hámaði hann í­ sig hverja samlokuna, smákökuna, eggjahræruna og annað sem honum datt í­ hug að búa sér til og lýsti því­ yfir hvað hann ætlaði að háma mikið!
Mér fór þó að skána í­ dag og eftir fjögur fór ég í­ jólaleiðangur og keypti í­ jólamatinn og sí­ðustu jólagjafirnar. í kvöld náði ég svo í­ alla jóladúkana sem voru í­ dótinu niðri í­ geymslu sem fylgdi í­búðinni og nú bí­ða þeir þess að fá sí­na staði hér á heimilinu.
Það eru allir farnir að sofa hérna nema ég enda þarf að hengja upp úr vélinni þegar hún klárast. Svo er lí­ka komin hefð á það að annaðhvort ég eða Gulla vaki eftir jólasveininum.

Jólasiðir

Þeir eru merkilegir jólasiðirnir. Svona rétt fyrir jólin ráðast fram sjálfsskipaðir sérfræðingar í­ jólasiðum sem telja sig þess umkomna að segja okkur hinum hvernig við eigum að halda jólin. Ég held að ég hafi einu sinni verið einn af þessum mönnum. Á mí­nu æskuheimili voru alltaf rjúpur um jólin og lengi vel hélt ég að það væri ekki hægt að halda jól án rjúpu. í gamla daga voru lí­ka jólaboð hjá afa og ömmu á jóladag eða annan í­ jólum og þá var borðuð sví­nasteik.
Fyrstu jólin mí­n að heiman var því­ höfð sví­nasteik en rjúpunum sleppt þar sem konunni minni finnast þær vondar. Fékk samt rjúpu hjá pabba og mömmu eftir jólin. Þrátt fyrir þetta voru það bara góð jól.
í dag eru mörg ár sí­ðan ég smakkaði sí­ðast rjúpu en þetta uppeldi held ég að hafi gert það fyrir mig að dökkt villifuglakjöt, s.s. endur, gæsir og svartfuglar er það besta sem ég fæ að borða í­ dag.
Svo hef ég farið í­ gegnum það að sleppa sví­nasteikinni og hafa hamorgarhrygg í­ staðinn og núna stendur til að hafa léttreyktan lambahrygg. Þrátt fyrir þetta held ég að jólin verði bara fí­n. Ég er meira að segja að hugsa um að sleppa hinni hefðbundnu aspassúpu sem er alltaf í­ forrétt og hafa í­ staðinn graflax eða grillaða humarhala.
Það er samt spurning hvort það sé ekki fullmikið af því­ góða að hafa hangikjöt á þorláksmessu og svo aftur reykt lambakjöt á aðfangadag. Kannski maður fresti bara hangikjötinu þar til milli jóla og nýárs og hafi eitthvað annað á þorláksmessu? Ég á t.d. sví­nabóg í­ kistunni.
Merkilegar annars allar þessar matarpælingar í­ kringum jólin og gjafapælingar. Hverjum á að gefa hvað? Þessi forna sólstöðuhátí­ð á náttúrulega að snúast um að fagna ljósinu og lí­finu, hringrás náttúrunnar og lí­fsins sem endurspeglast í­ áramótunum. Hátí­ð ljóssins snýst svo lí­ka um að við verðum hvert fyrir sig að láta ljós okkar skí­na og reyna að lýsa upp tilveru þeirra sem eru í­ kringum okkur. Vera saman og hafa það gaman.

Ef fólk hefur haldið að ég væri hættur að blogga þá er það algjör misskilningur. Nei, þið sleppið ekki svona auðveldlega. Það hefur hins vegar verið nóg að gera en þó ekki. Bara þetta vanalega amstur sem getur stolið af manni svo miklum tí­ma.
Nú er Freyvangsleikhúsið að fara að setja upp leikritið Taktu lagið, Lóa! og við vorum á samlestri og leikæfingum mána, týs- og óðinsdagskvöld. Svo var jólahlaðborð hjá kennurunum á þórsdaginn og á freysdaginn voru litlu jólin.
Kári fór svo í­ beltapróf í­ TaeKwonDo og stóð sig með sóma. Núna er hann kominn með gula rönd á hví­ta beltið og fékk voðalega flott viðurkenningarskjal og allt saman. Þau héldu svo litlu jól á Þelamörk, gistu og byrjuðu laugardaginn á æfingum. Það er svo mikil harka í­ þessu TaeKwonDo að það er meira að segja æfing hjá honum á Aðfangadag!
í gær átti svo vinkona mí­n úr vinnunni 25 ára afmæli og við fjölmenntum þangað kennararnir þó svo að flestir færu snemma. Ég tók mig til og rakaði skegg mitt fyrir afmælið og skartaði þessu fí­na Bismark skeggi sem flestum þótti minna á AlCapone! Held það hafi kannski verið út af hattinum sem var náttúrulega mega flottur.
Þannig að ég kom heim kl. 5 í­ morgun, fór að sofa og vaknaði rúmum klukkutí­ma sí­ðar við það að Kári greyið var kominn með gubbupest.
Gulla sá nú fljótt að ég var ekki til mikillar aðstoðar þó ég hefði rænu á að ná í­ handklæði úr óhreina tauinu til að þurka upp af gólfinu. Hún sendi mig aftur í­ rúmið og svo höfðum við vaktaskipti klukkan eitt. Mér sýnist Kári nú eitthvað vera að hressast og Dagur stóri bróðir var svo góður við hann að hann rölti sér út í­ Brynju til að kaupa gos þegar sjúklingurinn vildi helst kók að drekka.
Núna ætla ég að fara að taka úr þvottavélinni og útbúa smá drekkutí­ma fyrir okkur Dag. Við verðum að sjá til hvort Kári treysti sér til að narta eitthvað.
Meira fljótt.

Núna ætla ég að blogga um kjaramál kennara í­ sí­ðasta sinn. Ég hef fengið nóg af því­ en vegna spurningar í­ athugasemdakerfinu finnst mér eðlilegt að ég skýri frá þessu.

„Mikill hiti í­ þessum umræðum. Ég get alveg skilið að kennarar séu svekktir. Ég átti alveg eins von á því­ að þetta yrði fellt.

Einn fávitinn sem vill fræðast meira um kjör kennara.“

Ég vil samt taka fram vegna sí­ðustu færslu minnar að ég kallaði alls ekki þá sem ekkert vita um þessi mál fávita, heldur hina sem óhræddir varpa fram fullyrðingum (yfirleitt röngum) og fullyrða útfrá þeim um frekju kennara, óbilgirni eða heimtufrekju. Það að spyrjast fyrir og verða sér út um upplýsingar sem maður býr ekki yfir er einmitt hið gagnstæða, það ber vott um fyrirhyggju og visku.

í fyrsta lagi er spurt um vinnutí­ma. Hann er margskilgreindur og skiptist í­ raun í­ nokkra hluta. Fyrst er það kennsla. Full kennsla telst 28 kest. (kennslustundir) á viku í­ 180 skóladaga eða 36 vikur. Næst er það undirbúningstí­mi sem telst 20 mí­nútur á kest. Sá tí­mi á reyndar lí­ka að fara í­ úrvinnslu, undirbúnings verkefna yfirferðar, prófagerðar og yfirferðar, námsmat o.fl. og dugir yfirleitt ekki til. þarna safnast því­ saman tí­mi sem kennarar vinna á hverri viku kauplaust. Eftir það skal minnast á hinn svokallaða verkstjórnartí­ma eða 9,14 sem svo er kallaður vegna þess að þar er um að ræða 9,14 klukkustundir undir verkstjórn skólastjóra til annarra starfa, þarna er yfirleitt um að ræða ýmiskonar nefndarvinnu í­ fagnefndum tengdum ákveðnum námsgreinum eða málum, atburðum eða umsjón með stofum o.s.frv. Einnig kennarafundir, deildarfundir, árgangafundir, fagfundir, foreldrafundir o.s.frv. o.s.frv. Auk þessa vinna kennarar starfsdaga sem eru 8 utan starfstí­ma skóla og 5 á starfstí­ma. Á undirbúningsdögum er yfirleitt um að ræða endurmenntun, úrvinnslu gagna, námsmat, skipulag næstu mánuða, gerð verkefna o.s.frv. Þar að auki vinna kennarar svokallaða sumarhlutdeild. Það eru u.þ.b. 3 tí­mar á viku sem kennarar vinna upp í­ sumarleyfi sitt. Þ.e. þrí­r tí­mar á viku sem ekki er greitt fyrir fyrr en sumarið eftir í­ formi óskertra launa í­ júní­ og júlí­. Kennarar vinna því­ 1800 klukkustundir á ári (ca. 43 klukkustundir á viku) eins og aðrar stéttir. Þeirra vinna fer hins vegar fram á tí­mabilinu 12. ágúst til 18. júní­. Það fer þó eftir því­ hvenær starfsdagar að hausti og vori eru settir niður. Sjálfur var ég t.d. í­ sumarleyfi frá 9. júní­ til 12. ágúst s.l. sumar. Það eru 9 vikur en þær var ég s.s. búinn að vinna mér inn sí­ðasta vetur.

Þá er komið að laununum. Byrjunarlaun grunnskólakennara með fulla menntun var fyrir verkfall 145.301. Þarna er um að ræða yngsta byrjanda og því­ varla raunhæf tala. Sá 30 var með 160.476 kr. Ofan á þetta bætast svo skólastjóraflokkar sem geta verið frá engum (ákaflega sjaldgæft) upp í­ fimm (lí­ka mjög sjaldgæft) algengast eru 3 flokkar. Það gerir byrjunarlaun upp á 158.774 fyrir þann yngsta og 175.357 fyrir þann þrí­tuga. Á það ber að lí­ta að taxtar annarra stétta eru lágmarkslaun og ofan á þá er iðulega borgað aukalega. Bæði í­ formi yfirvinnu eða beinna hækkana. Því­ er eðlilegra að miða við meðallaun en grunntaxta í­ þessu samhengi. Sveitarfélögin hafa nefnilega sameinast um það að samningar við kennara skuli vera hámarkssamningar og ofan á þá skuli ekki borgað aukalega. í mörgum sveitarfélögum er þar að auki yfirvinnubann í­ gangi. Meðallaun félagsmanna í­ Kí sem falla undir þennan kjarasamning er um 250 þúsund. Sambærileg tala fyrir Akureyri er 230 þúsund. Inni í­ þeirri tölu eru skólastjórar og starfsmenn skólaskrifstofa sem hafa mun hærri laun en kennarar og toga meðaltalið upp. Ekkert meðaltal er því­ til fyrir kennara en gera verður ráð fyrir að það sé talsvert lægra en heildarmeðaltalið. Sambærileg meðaltöl sem ég veit um eru frá desember 2003 og þar má sjá að meðaltalslaun framhaldsskólakennara eru 319 þúsund, meðaltalslaun BHM voru þá 320 þúsund og meðaltalslaun háskólamenntaðra VR-félaga 365 þúsund. í samanburði við þessar stéttir eru kennarar því­ mjög lágir. Önnur stétt sem hefur sambærilega menntun og grunnskólakennarar eru leikskólakennarar en laun þeirra eru jafnvel enn lægri og segir það ýmislegt um forgangsröðunina í­ þessu samfélagi.

Þriðji þáttur fyrirspurnarinnar lét að kröfugerð grunnskólakennara. Þá er því­ til að svara að við fórum fram á að grunnlaun háskólamenntaðs grunnskólakennara skyldu verða 250 þúsund í­ lok samningstí­mans. (Það eru launin sem eru 159 – 175 þúsund í­ dag). Á þetta gátu sveitarfélögin alls ekki sæst þrátt fyrir að þetta væru mun lægri laun en viðmiðunarstéttirnar hafa. Um aðrar kröfur náðist sæmileg sátt, s.s. lækkun kennsluskyldu og aukinn undirbúningstí­ma og að sveitarfélögin færu loks að borga 2% mótframlag í­ lí­feyrissjóði eins og aðrir atvinnurekendur hafa gert um árabil.
Þegar horfði til verkfalls var sveitarfélögunum boðinn skammtí­masamningur til eins árs sem innihélt 6% launahækkun, því­ var hafnað. íður höfðu sveitarfélögin boðið samning sem kennurum var kynntur, í­ framhaldi af því­ samþykktum við verkfall með 90% atkvæða. Sveitarfélögin höfðu það því­ í­ hendi sér að afstýra verkfalli með litlum tilkostnaði en kusu að gera það ekki. Eftir að verkfall skall á gerði samninganefnd kennara tilraun til að ná samningi við sveitarfélögin með því­ að bakka með kröfuna um 250 þúsundin niður í­ 230 þúsund. Á það var ekki hlustað. Mikið eru kennarar nú ósveigjanlegir. Eftir sex vikna verkfall kom fram miðlunartillaga frá sáttasemjara sem var felld með 93% atkvæða. í henni var m.a. gert ráð fyrir því­ að 84% kennara lækkuðu í­ launum 1. ágúst næstkomandi. Þá voru sett lög. Eftir það var gengið til samninga sem voru fyrrnefnd miðlunartillaga með smá lagfæringum. Sú miðlunartillaga hefur nú verið samþykkt með 51% atkvæða. Tæpara gat það varla verið. Samkvæmt henni verða byrjunarlaun háskólamenntaðs grunnskólakennara 209 til 214 þúsund í­ lok samningstí­mans árið 2008. Það er minna en viðmiðurarstéttir (fyrir utan leikskólakennara) höfðu í­ desember 2003.

Hvað varðar ólöglegar aðgerðir þó svo að um þær hafi ekki verið spurt vil ég segja þetta. Öll verkalýðsbarátta byrjaði með ólögmætum aðgerðum enda voru verkalýðsfélög ólögleg til að byrja með og verkfallsréttur ekki til. Öll þau réttindi sem við njótum í­ dag og teljum sjálfssögð náðust fram með baráttu sem oft á tí­ðum stangaðist á við þeirra tí­ma ranglát lög. Öll mannréttindabárátta á rætur að rekja til manna sem voru óhræddir við að rí­sa upp og berjast gegn óréttlátum lögum. Ég get því­ ekki fordæmt neitt út frá því­ eingöngu hvort það var lögmætt eða ekki. Var verið að mótmæla því­lí­kum ólögum og hneysu að það réttlætti að brjóta lögin í­ einn dag? Svo er náttúrulega lí­ka spurning hvort sé æðra landslög eða stjórnarskrá lýðveldisins? í 68. grein hennar stendur m.a. Nauðungarvinnu skal engum gert að leysa af hendi. Lög sem banna verkföll ákveðinna stétta hvort sem það eru flugfreyjur, sjómenn eða kennarar hljóta að brjóta í­ bága við þessa grein stjórnarskrárinnar.

Núna ætla ég að hætta að blogga um kjaramál kennara og aldrei blogga um það mál framar!

51% Kennara hafa samþykkt nauðungarsamninginn. Sem betur fer er það þó minna hlutfall en samþykkti sí­ðustu samningsómynd sem var um 53%. Ég vona að þetta verði ekki til að eyðileggja skólastarf til langframa en ég er þó ansi hræddur um það. Héðan í­ frá verða kröfur til skólastarfs þær að börnin geti verið þar án þess að starfsmenn fari í­ verkfall. Menntunin er aukaatriði. Ég mun a.m.k. aldrei samþykkja verkfall aftur. Ekki ef niðurstaða þess eru lög, skí­tkast fávita í­ samfélaginu sem ekkert vita né geta hugsað um nema sinn eigin rass og svo að naumur meirihluti stéttarinnar skrí­ður á hnjánum til höfðingjanna og sleikir höndina sem barði hana. Kennarar sem fóru stoltir í­ verkfall og sýndu samstöðu sem aðrar stéttir hefðu mátt vera stoltar af, m.a. felldu ömurlega miðlunartillögu með 93% atkvæða hafa nú glatað allri virðingu, stolti og reisn. Samþykkt þessa samnings er jafngild yfirlýsingu um það að við séum aumingjar. Sjálfur hafði ég hugsað mér að taka frekari þátt í­ starfi Félags grunnskólakennara en nú sé ég að 51% stéttarinnar sættir sig við að láta koma svona fram við sig. 49% kennara er ég stoltur af. Ég get skilið að fólk hafi sagt nei, ég get skilið að fólk hafi skilað auðu af ótta við gerðardóm og ég get skilið að fólk hafi ógilt atkvæði sí­n. Ég gerði það sjálfur til þess að skrifa skilaboð á seðilinn sem voru nokkurn vegin samhljóða því­ sem ég er að segja hér, þó í­ styttra máli.
Ef þú sem lest þetta ert grunnskólakennari þá færðu samúðarkveðjur frá mér.