Margir hneykslast á dönskunni. Danir hafa ekki haft fyrir því­ að búa til nýyrði í­ sama mæli og við. Smábörn heita baby á dönsku og helgin weekenden. Sjálfum finnst mér danska fyrst og fremst fyndin og skemmtileg. Til sundere og stærkera hí¥r! Sagt með djúpum karlmannshreim og kokerrum frá helví­ti er til dæmis ótrúlega skemmtilegt á að hlusta. Nú hafa menn áhyggjur af því­ að í­slenskan sé að þróast í­ sömu átt. Beygingarkerfið er að taka miklum breytingum, nafnháttur er að yfirtaka flóknari beygingarmydnir sagna, viðtengingarhátturinn á undir högg að sækja og nýja þolmyndin hljómar ankanalega í­ eyrum þroskaðra mælenda. Unga kynslóðin á þar að auki að vera hætt að lesa.
Ég held að við þurfum alls ekki að hafa áhyggjur af því­ að í­slenskan fari sömu leið og danskan. Þó svo að beygingarkerfi einfaldist, verði t.d. aðeins tvö föll nema af persónufornöfnum og sagnbeygingum fækki, þá hafa Íslendingar ákaflega mikið óþol gagnvart erlendum slettum. Núna eru skammstafanir áberandi og þær er lí­klega óþarfi að í­slenska en hjá okkur heita móbælar gemsar, njúkið kjarnorka og kompjúterið tölva (sums staðar talva illu heilli). Ég held að við þurfum engar áhyggjur að hafa af helginni eða smábörnunum.
Þar að auki hef ég það á tilfinningunni að börn og unglingar í­ dag lesi mun meira en fyrir nokkrum árum. Þau liggja að ví­su ekki bókalestri eins og fyrir 25 – 30 árum en þau lesa örugglega meira en fyrir 10 – 15 árum. Það kom þarna tí­mabil þar sem lestur lagðist nánast niður en nú er hann á uppleið aftur. Hins vegar eru margir krakkar í­ dag sem aldrei hafa lesið heila bók en lesa samt heilmikið. Ungdómurinn í­ dag stundar nefnilega öðruví­si lestur en við ólumst upp við. Þau lesa SMS, blogg, netsí­ður, notendaleiðbeiningar o.s.frv. Þetta er efni sem er lesið allt öðruví­si en Frank og Jói eða Ævintýrabækurnar. Krakkar í­ dag beita því­ allt öðrum lestraraðferðum en við ólumst upp við en þeir lesa örugglega ekkert minna. Hins vegar skrifa þau örugglega mun meira en hefur tí­ðkast nokkurn tí­man. í því­ ljósi er merkilegt hvað það gengur illa að kenna ritun í­ skólum. Fullorðnir hafa nefnilega allt annan tilgang með sí­num skrifum en unglingar. Unglingar eru fyrst og fremst að koma upplýsingum á framfæri á skorinorðan og beinskeyttan máta.
-Bí­ó?
– Ok. kl?
-8. LOTR
-Ok. sjmst
Ritun sem aldrei yrði samþykkt á prófi í­ skóla en ritun engu að sí­ður. Á þeim átta árum sem eru liðin sí­ðan ég byrjaði að kenna (ekki langur tí­mi það viðurkenni ég) finnst mér að orðaforði barna hafi bæði aukist og breyst, ritfærni aukist til muna en lesskilningur minnkað. Þetta virðist í­ fljótu bragði ekki geta passað saman en þegar litið er til þess að unglingar lesa lí­klega sjaldan texta lí­ka þeim sem eru á prófum er það e.t.v. skiljanlegt. Ég gæti trúað því­ að unglingur kæmi betur út en margir fullorðnir í­ því­ að lesa út úr skáletraða textanum hér að ofan, hvað þá lengri svona texta.

Samkvæmt skoðanakönnun sem sagt er frá í­ Fréttablaðinu í­ dag fengi Sjálfstæðisflokkurinn 9 borgarfulltrúa í­ Reykjaví­k, Samfylkingin 5 og Vinstri-grænir 1. Aðrir fengju engann. Þarna er gamla glundroðakenning í­haldsins lí­klega að koma í­ ljós. Það er samt ekki óhugsandi að Samfylking og Vinstri-grænir bæti einum við sig hvor og nái meirihlutanum. Lí­klegra er þó að þessir flokkar bí­tist um fylgið hvor við annan. Frjálslyndir ná e.t.v. einhverju af Sjálfstæðismönnum og kannski Samfylkingin lí­ka. Lí­klegast þykir mér þó á þessari stundu að Vilhjálmi og co. takist að fella meirihlutan (sem reyndar er fallinn því­ hann felldi sig sjálfur). Bjartsýnismaðurinn ég neitar samt að gefa upp alla von.

Það breytist margt þegar maður verður eldri. Einu sinni hélt ég t.d. að Egill Helgason væri skynsamur maður. Að ví­su var ég ekki alltaf sammála honum en þegar við vorum ekki á sama máli sýndist mér þó að hann byggði skoðanir sí­nar á einhverjum rökum eða grunni sem ég gat skilið.
í dag fjallar hann hins vegar um fordóma og fáfræði. Sérstaklega þær árásir sem Karl biskup hefur orðið fyrir vegna ummæla sinna um hjónaband samkynhneigðra. Egill segir m.a. „Sjálfur er ég kominn af kristinni fjölskyldu, hef umgengist trúað fólk allt mitt lí­f – án þess þó að ég telji mig hafa neitt umboð til að tala í­ nafni kirkjunnar. Flest af þessu fólki er gott og grandvart, umburðarlynt og kærleiksrí­kt, sumt hefur lifað lí­fi sem einkennist af mikilli fórnfýsi, en mér heyrist að margt af því­ eigi erfitt með að sætta sig við kirkjuví­gslur samkynhneigðra. Það er ekki vegna fordóma eða fáfræði – ég vil leyfa mér að henda þeim orðum á haug – heldur viðhorfa sem er erfitt að kasta burt í­ einu vetfangi.“ Viðhorf en ekki fordómar. Ef ég væri t.d. þeirrar skoðunar að svartir menn væru ómerkilegri en hví­tir og ættu ekki að hafa sömu réttindi þá væri það s.s. viðhorf en ekki fordómar, sérstaklega ef ég væri úr samfélagi þar sem slí­kir kynþáttafordómar, afsakið kynþáttaviðhorf, hefðu tí­ðkast.
Svo er jafnvel merkilegra að samkvæmt Agli er það að berjast gegn hatursáráðri gegn samkynhneigðum dæmi um „pólití­ska rétthugsun sem er gengin af göflunum“, t.d. ýmsum teiknimyndasögum sem strangtrúaðir dreifa til barna með þeim skilaboðum að ef þau laðist að sama kyni þá sé eitthvað athugavert við þau og þau þurfi að láta presta afhomma sig. Samt hefur reynslan sýnt okkur að þessi áróður í­ bland við fordómafullt (viðhorfafullt) samfélag hefur jafnvel leitt til sjálfsmorða, sjálfsafneitunar, niðurbrots manneskjunnar o.s.frv. Það eru nöturleg sjónarmið sem Egill talar fyrir. Fordómar eru viðhorf þegar hann er sammála þeim og barátta gegn þeim er pólití­sk rétthugsun sem er gengin af göflunum.
Ég vil hvetja alla til að lesa pistilinn hans Egils en prófið að setja orðin svertingjar eða rasismi alls staðar þar sem Egill segir samkynhneigðir eða hómófóbí­a. Ég er viss um að ykkur á eftir að bregða svolí­tið.

@import url(http://www.blogger.com/css/navbar/main.css);
@import url(http://www.blogger.com/css/navbar/1.css);
div.b-mobile {display:none;}

Ég var að klára að lesa Eragon. Fyrirfram hafði ég ekki miklar væntingar til þessarar bókar. Hafði heyrt að hún væri helst merkileg fyrir þær sakir að höfundurinn hóf ritun hennar þegar hann var 15 ára og væri nú 19. Ég man samt eftir að hafa lesið Carpet People eftir Terry Pratchett sem mig minnir að hann hafi skrifað 17 ára og er sönnun þess að táningar geta vel skrifað læsilegar bækur og það er einmitt það sem hægt er að segja um Eragon. Hún er ákaflega læsileg. Þá á ég við að hún tapar sér aldrei í­ aukaupplýsingum, málalengingum eða öðrum leiðindum sem enginn nennir að lesa, málfarið er þægilegt og atburðarásin er hröð og spennandi en svona bókum sem gerast í­ tilbúnum ævintýraheimum hættir oft til að verða langdregnar þegar höfundurinn vill koma að alskyns upplýsingum sem lesandinn hefur enga löngun til að lesa (Tolkien fór þá leið að setja allt slí­kt í­ viðauka aftan við Hringadróttinssögu). Fyrir okkur sem höfum áhuga á svona fantasí­uskáldskap er Eragon því­ mjög skemmtileg bók. Hins vegar ber hún litlum þroska höfundar merki, hvort sem það er vegna aldurs eða annars. Þannig eru mjög fáar hugmyndir í­ henni frumlegar og flestum reyndar stolið frá öðrum höfundum. Lí­kindi söguþráðarins og aðalpersónunnar við StarWars Episode IV eru sláandi. Svo sláandi að ef George Lucas hefði ekki sjálfur stolið þessu úr hinum og þessum þjóð- og goðsögum myndi hann lí­klega kæra höfundinn fyrir ritstuld. En e.t.v. geta ekki allir safnað saman söguþræði héðan og þaðan, goðsagnaverum s.s. drekum o.s.frv., hugmyndum um eðli galdursins o.þ.u.l. þannig að úr verði skemmtileg saga. Það er einmitt það sem Eragon er, skemmtileg saga. Vonandi á Christopher Paolini eftir að skrifa meira og þá byggja frekar á eigin hugmyndum en annarra. Mig grunar að það yrði verulega góð bók því­ strákurinn er fær sögumaður. Það verður ekki frá honum tekið. 

Ég var að skrifa fyrstu greinina sem birtist á nýrri heimasí­ðu BKNE á vefsvæði Félags grunnskólakennara.

Send As SMS

BlogThis!

blogspotInit();

Ég er bara að athuga hvort mér gangi jafn vel eða betur að setja myndir inn á mitt eigið blogg eins og inn á bloggið hennar mömmu. Ég virðist hins vegar vera með annað forrit til að gera þetta þó að ég hafi farið á linkinn inni á sí­ðunni hennar mömmu. 

Ekki ætla ég að blogga um DV og sjálfsmorð mannsins á ísafirði. Það er ég viss um að mjög margir aðrir munu gera og að þeir munu flestir segja það sama. Margt af því­ mun ég örugglega eiga eftir að geta tekið undir.

Ég var í­ Reykjaví­k um helgina vegna þess að það var formannafundur hjá FG í­
dag. Btw þá erum við komin með nýja heimasí­ðu.
Ég ætla nú ekkert að tala um það þar sem ég var búinn að lofa að fjalla aðeins
um Narní­u.

Narní­a

Hér er um að ræða eina af þessum ævintýramyndum sem eru orðnar svo vinsælar í­
kjölfar Lord of the Rings og Harry Potter. Þó svo að Narní­a sé ekki jafn góð og
þær fyrrnefndu þá er hún samt mjög fí­n ef maður er tilbúinn að lí­ta fram hjá
ákveðnum þáttum. Hún er t.d. mun betri en Legend og Willow sem voru gerðar á 9.
áratugnum.
Aðalgallinn við myndina er að sjálfssögðu sá að sagan (sögurnar)um Narní­u er
einfaldlega ekki mjög góð. Nornin, Ljónið og skápurinn er samt sú skásta
þeirra. Sagan er mjög augljós einföldun og myndlí­king af einfeldningslegri
kristni. Aslan er mjög flottur sem kristsgerfingurinn sem fórnar sér fyrir
syndir mannanna og rí­s svo upp frá dauðum en nornin er hálf máttlaus fulltrúi
hins illa.
Tæknilega er myndin mjög flott og þarna skiptir það máli að tölvugrafí­kin og
tæknibrellurnar skipta máli upp á söguþráðinn og umhverfi myndarinnar öfugt við
King Kong. Sá galli er þó á þessu að djúpt inni í­ klakahöllum er flennibirta og
mjúkur snjór sem lí­kist mjög annað hvort lausamjöll eða einangrunarkorki. Engum
virðist heldur vera mjög kalt í­ þessu vetrarrí­ki og skitir þá einu þótt
viðkomandi sé annað hvort nakinn (þ.e. dýr) eða í­ stuttbuxum. Það grefur mjög
undan því­ að myndin sé nokkurn tí­mann skelfileg. Tæknivinna, kvikmyndataka,
o.s.frv. með ágætum fyrir utan þetta. Hljómlistin í­þessum týpí­ska
ævintýra-sinfóní­u stæl sem Star Wars skapaði.
Leikararnir eru í­ raun fáir. Það eru krakkarnir, fauninn og einn kentár. Annað
er tölvugrafí­k og verður að segjast eins og er að tölvukarakterarnir Aslan og
bjórinn standa upp úr. Eldri systkinin tvö eru lí­ka ágæt og svikuli bróðirinn
er svo sem allt í­ lagi og ekki gerður að illmenni. Svik hans eru jafnvel
skiljanleg en þó þótti mér kjánalegt að hann var allt öðruví­si útlits en hin
systkinin sem öll voru ljós, rauð- til ljóshærð og grannvaxin. Þessi kubbslegi
dökkhærði og dökki yfirlitum drengur stakk því­ svolí­tið í­ stúf. Yngsta systirin
var hins vegar gersamlega óþolandi í­ skælum og grettum sem áttu lí­klega að vera
krúttlegar. Ég veit það ekki, sumum finnst þetta sætt.
Myndin er hins vegar hin besta fjölskylduskemmtun, hvergi dauður punktur í­
sögunni sem heldur vel athyglinni og ekkert annað en Disneyyfirbragðið sem
dregur hana niður. Þeir sem fara að sjá hana og búast við Lord of the Rings eða
Harry Potter verða hins vegar fyrir vonbrigðum. Mun betri mynd en King Kong
samt.
Kveðja að sinni.

Þá er maður ví­st orðinn pylsugerðarmaður. Ég skutlaði Degi í­ sakleysi mí­nu út í­ Freyvang á æfingu fyrir Kardemommubæinn og þá höfðu tveir leikarar hrokkið úr skaftinu og bráðvantaði pylsugerðarmann og Berg kaupmann. Ég lét tilleiðast að taka fyrra hlutverkið að mér þrátt fyrir heitstrengingar um að vera bara á hliðarlí­nunni í­ þetta sinn. Það lí­tur því­ út fyrir að við verðum saman á sviði feðgarnir í­ vor.
Þessa dagana ek ég um á Toyota Yaris þar sem nýi bí­llinn er í­ réttingu. Yaris eru mjög þægilegir bí­lar og gott að keyra þá. Helddur finnst mér samt stutt á pedalana jafnvel þó að sætið sé í­ öftustu stillingu en langt í­ stýrið. Hann er lí­ka voðalega lí­till og svolí­tið dolluhljóð í­ honum. Mjög sætur bí­ll samt. Hins vegar á ég von á að fá minn nýréttan og fí­nan á morgun.

Ég horfði ekki á nýársávarp forseta Íslands og hef ekki nennt að lesa neinar fréttir af því­ þótt einhverjar fyrirsagnir hafi skotist framhjá mér á netinu. Né hef ég nokkurn áhuga á orðuveitingum og fréttum af þeim. Samt er hann nú þegar farinn að fara í­ taugarnar á mér.