Það gekk að mestu leyti voða vel á leikskólanum í dag. Fleiri krakkar inni við og Strumpan var svona pínu sósjal. En þær leynast víða, the bitches! Ein ansi heimarík sem stjórnaði með harðri hendi. Og hin nýja sem ég nefndi í gær, virðist hafa ansi lausa hönd og ég missti algjörlega töluna á því hvað hún lamdi, sparkaði og kastaði hlutum oft. En það var oft, hún dreifði bara illskunni nokkuð jafnt, svo Strumpa lenti lítið í henni. Og það eina sem foreldrarnir gera er að láta hana segja fyrirgefðu, jú góðra gjalda vert og það allt, og þetta kannski ekki besti staður í heimi til að taka á málunum en vá.
Ég fór allt í einu að spá hvað það hlýtur að vera voðalegt að vera í vinnu á leikskóla og leiðast einhver krakkinn. Mér finnst það nógu slæmt sem kennari að finnast einhver nemandi alveg voðalegur. Það kemur samt alltaf reglulega fyrir. Einhvern veginn finnst mér eins og maður sé verri persóna ef manni er illa við börn, frekar en unglinga eða fullorðna. En fyrra bitchið – sú heimaríka, var alveg farin að fara í mínar fínustu. Sjáum hvernig fer.