Jæja, þá er maður búin að vera tæpar tvær vikur í útlöndum. Ástkær Danmörk kvödd í gærmorgun eftir góða dvöl. Átti alveg hreint framúrskarandi gott námskeið. Fyrst Álaborg, sem var nú, merkilegt nokk, býsna falleg á köflum en reyndar líka ljót. Svona athyglisverð blanda. Náði að fara einn dag til Skagen og hitta góðvini mína en það var hins vegar ansi hvasst og ekki mikið hægt að vera úti. Svo við tókum bara týpíska heimsókn á þetta, ég var bæði marineruð og fyllt þegar ég sneri til Álaborgar. Ég fór síðan fyrir viku til Schæffergården og dvaldi þar í algjörum lúxus, maður er svoleiðis handa- og fótalaus þegar er búið að þjóna manni þar. Fengum þar alveg frábæra fyrirlestra og unnum í hópum. Ég þurfti til dæmis að reyna það á eigin skinni að skrifa logbók, eins og ég þræla nemendum mínum í !! Fór líka í gönguferð með Guðlaugi Arasyni á Íslendingaslóðir. Hef svo sem lesið bækurnar hans, svo ég kannaðist við flest en það var mjög gaman að heyra þetta læf.
Ég kem allnokkrum krónur fátækari frá Danmörku. Ég keypti alveg hrauk af bókum og nokkra dvd, meðal annars Klovn, reyndar bara season eitt og þrjú. Tímdi ekki meiru. Óttaðist mest að fá ekki að fljúga með allt þetta góss. En ég náði ekki að kaupa mér kjól fyrir brúðkaupin öll. Sá aldrei neitt sem passaði við það sem ég hafði í huga. En allt bjargast það í Svíþjóð. Hér er nefnilega besta verslunarmiðstöðin. Mall of America hvað? Þannig að þegar ég fór í Kuppolen í dag fann ég strax kjól í fyrstu búðinni. Á að vísu eftir að kaupa hann en keypti bara ýmislegt annað. Og er rétt að byrja (heldur Mummi fram að minnsta kosti).
Ég hef verið í sambandi við strumpuna símleiðis og með sms og tölvupósti síðustu daga. Innihaldið hefur reyndar mest verið það sama. Til skiptist skrifar hún ég sakna þín og ég hlakka til að sjá þig. En það er ósköp indælt engu að síður. Hef misst af ýmsu. Til dæmis fékk hún tannpínu á föstudag og þurfti að fara til tannlæknis og fá tvær viðgerðir. Við höfum klikkað á því að vera ekki nógu dugleg að nota tannþráð. Mér sem finnst við vera feiki dugleg að nota yfirleitt stundum tannþráð. En það dugar greinilega ekki, betur má ef duga skal. Og kannski bara gott að ég missti af þessu, ég hefði líklega farið að grenja … ég fer sí versnandi. Skældi ósköp yfir 4 weddings and a funeral í gær, og hef þó séð hana æði oft. Og í Danmörku sá ég mynd sem hét „Det som ingen ved“ og það var sama sagan. Svo var ég næstum farin að skæla þegar ég kom úr lestinni í gær og hitti Önnu Steinu og Martin. Ég sem hélt að ég gæti varla versnað. Sennilega á ég eftir að gráta heil ósköp í brúðkaupunum framundan.