Það er munur að vera hvalur…
…og geta siglt um sjóinn eins og skip – eins og skip – eins og skip, skip, skip!
Ég er stærsti hvalur í heimi og ég syndi um með merkilegan svip – merkissvip – merkissvip, svip, svip!
Alla fiska sem ég finn (hvar sem er í hafinu)
– alla fiska sem ég finn (hvar sem er í hafinu),
borða ég með munninum!
Það er sjaldnast skemmtilegt að fá lög á heilann. Þó er margt verra en að syngja í sífellu lögin hennar Olgu Guðrúnar af „Eninga meninga“. Hefur komið út betri barnaplata á íslensku? – Það er mér til efs.
* * *
Gærdagurinn var lengst af ömurlegur, ég var hálfþunglyndur og gerði ekki rasskat í vinnunni. Undir kvöldmat fór landið hins vegar að rísa á ný. Veðrið snarskánaði, ég fór í heimsókn á spítalann til Steinunnar og dvaldi þar í góðu yfirlæti þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir sjúkraliða og gangastúlkna til að trufla okkur, því næst horfði ég á nokkrar mínútur af Meistaradeildinni og endaði loks á Ara í Ögri ásamt þeim Jakobssonum.
– Þessi dagskrá dugði til að hressa mig svo rækilega við að mér hefur tekist að halda góða skapinu í allan dag. Gríslingarnir sem eru núna í heimsókn á safninu eru fínir, samstarfsmenn mínir hafa ekki gert mér lífið leitt í dag með frekju og vitleysisgangi og mér er bara að ganga vel með handritið að sögu Vatnsveitunnar eftir Hilmar Garðarsson sem ég er að lesa yfir um þessar mundir. – Síðdegis er svo von á krökkum úr Finnbogastaðaskóla af Ströndum, en kennarinn þeirra er einmitt Bjarnheiður mamma Gvendar sem keppti með mér í Gettu betur 1995. (Gvendur á bara eftir að klára BA-ritgerðina sína í sagnfræðinni, en vinnur fulla vinnu í kerskálanum hjá ísal.)
Gæti ég verið í betra skapi? – Jú, raunar. Það myndi til dæmis kæta mig verulega ef íTR myndi hundskast til að borga mér fyrir að vera spyrill í spurningakeppninni þeirra um daginn. Þá hefði ég kannski efni á því að borða og þyrfti ekki að lifa á visa-kortinu.
* * *
Um helgina þarf ég svo að demba mér í að pakka inn Dagfara, tímariti okkar herstöðvaandstæðinga. Blaðið er stórglæsilegt, þó ég segi sjálfur frá. Palli Hilmars er langflottasti umbrotsmaðurinn og forsíðan er ofursvöl. Fjalla kannski betur um það síðar.
* * *
Nú kynni einhver að spyrja hvers vegna ég sé að blogga úr því að ég hef ekki frá neinu að segja öðru en því í hvernig skapi ég er? – ístæðan er einföld. Blogg er fíkn eins og Óli Njáll kommúnisti og krikketnörd þreytist ekki á að benda á.