Veikasti bloggari landsins Stuna. Þessi

Veikasti bloggari landsins

Stuna. Þessi flensa er ekkert grí­n og það var svo sannarlega ekki að hjálpa að vaka til kl. 4 í­ nótt að ljósrita Dagfara ásamt Palla. Ég er með hita, stí­flað nef og sáran háls – og bara almennt í­ rusli. Ojjbara, það er leiðinlegt að vera veikur.

En þessi veikindi mí­n hafa jafnframt orðið til að opna augu mí­n. Þótt ég sé besti og frægasti bloggari landsins, þá er ég lí­ka dauðlegur maður. Ég get fengið berkla, bráðalungnabólgu, botnlangakast og ég veit ekki hvað. Hugsum okkur bara ef ég lenti skyndilega inni á spí­tala – eða yrði rúmbundinn svo dögum skipti og gæti ekki bloggað. Hvað þá?

Það er ekki bara tóm gleði sem fylgir því­ að vera besti og frægasti bloggari landsins. Það er lí­ka mikil ábyrgð. Fólk fylgist með þessum skrifum og raunar eru þau fastur og ómissandi þáttur í­ lí­fi fjölmargra netverja. Ber mér ekki að hugsa út í­ þetta fólk ef eitthvað myndi henda mig?

Á ljósi þessa, hef ég verið að velta því­ fyrir mér hvort ekki væri rétt að ég útnefndi næst-frægasta og besta bloggara landsins. Hann eða hún myndi þá gegna svipuðu hlutverki og varaforsetinn í­ Bandarí­kjunum, sem er yfirleitt í­ skugganum en getur gripið inn í­ þegar þurfa þykir. Þannig mættu vesti og næst-besti bloggarinn ekki ferðast saman í­ flugvél og ef hryðjuverkamenn gerðu árás á Reykjaví­k myndi næst-besti bloggarinn fela sig í­ kartöflugeymslunum í­ Mosfellsdalnum.

En hver gæti þá orðið fyrir valinu? Viðkomandi yrði að hafa þá bloggfærni og útgeislun sem nauðsynlegt er í­ djobbið. Viðkomandi mætti þó ekki vera of lí­k/ur mér, því­ að það þykir betra í­ Bandarí­kjunum að forseti og varaforseti vinni upp hvor annan. Þá gæti kandí­dat með annan bakgrunn en ég sjálfur orðið til að gefa embættinu ví­ðari skí­rskotun og styrkja þannig bloggsamfélagið í­slenska enn frekar.

Ég er að spá í­ að taka ákvörðun á næstu dögum um það hvern ég vel sem næst-besta bloggara landsins. Það er því­ sóknarfæri fyrir áhugasama að blogga vel á næstunni. Þá væri gott að fá uppástungur og tilnefningar. Hafa menn virkilega enga skoðun á því­ hvaða eiginleikum næst-besti bloggarinn þurfi að vera gædd/ur? Er samfélagið t.d. komið það langt að það sé reiðubúið fyrir konu í­ djobbið? Eða eru ennþá nokkrir áratugir í­ að slí­kt sé hugsanlegt?

Jamm

* * *

Til hamingju með að vera orðin miðaldra (25 ára) Bryndí­s litla!