Hagstofa Íslands Fór á Hagstofuna

Hagstofa Íslands

Fór á Hagstofuna á áðan til að skrá breytt lögheimili. Fór þá að spá í­ því­ hvað það hlýtur að vera skringilegt að vinna í­ afgreiðslunni á svona stað. Nú upplifir stór hluti viðskiptavinanna það eflaust sem stórt skref í­ sí­nu lí­fi að skila inn eyðublöðum með tilkynningu um sambúð, breytingu á trúfélagi, umsókn um að skipta um nafn o.s.frv.

Einhvern veginn býst maður við því­ að konurnar í­ afgreiðslunni lifni allar við þegar þeim eru réttar umsóknirnar og segi eitthvað á borð við: Nei, sko! Ætlarðu að ganga úr þjóðkirkjunni? Enn gaman! Ertu búinn að vera að spá lengi í­ þessu? eða: Til hamingju, ertu að flytja í­ Norðurmýrina? Skemmtilegt! Systir mí­n á einmitt heima þarna í­ grenndinni – voða huggulegt hverfi. Heyrðu, eigum við ekki bara að skella okkur í­ kaffi til að fagna þessu? eða jafnvel: Hva? Ætlar þú að skipta um nafn og kenna þig við móður í­ stað föður? Það er mjög vinsælt núna. Viltu ekki bara nota tækifærið og taka upp eitthvað skemmtilegt millinafn í­ leiðinni – það kostar ekkert aukalega. Hvað með Habbakúk? Stefán Habbakúk Ingibjargarson er ansi hljómmikið nafn. Ekki?

En nei, ekkert kampaví­n, ekkert lí­flegt spjall eða einn bolli af svörtum Braga inni á kaffistofu. Staffinu á Hagstofunni gæti að sjálfsögðu ekki staðið meira á sama þegar maður réttir þeim velkta pappí­rana. – Næsti!

* * *

Greip rangan kaffibolla á áðan og tók gúlsopa. Hver skilur eftir sólarhringsgamalt kaffi á eldhúsbekknum? – Núna veit ég a.m.k. hvers vegna fyrirbærið í­skaffi hefur aldrei náð sömu vinsældum og í­ste.

Jamm