Á gær sýndi ég íbúðina mína manni sem þóttist vera væntanlegur kaupandi, en var líklega einkum að reyna að fá útrás fyrir þörf sína að bölsótast yfir málningu, gólfefnum o.s.frv. Hann kvabbaði yfir hinum og þessum atriðum sem gott væri að fá iðnaðarmann til að laga og kvaddi svo.
Ekki veit ég hvað þessi ágæti maður hefði sagt ef hann hefði heimsótt Mánagötuna. Þar bíða stórfelldar framkvæmdir á baðinu, brýnt væri að mála á stöku stað og svo mætti lengi telja. Nú síðast fóru nágrannarnir á efri hæðinni að reka á eftir því að ráðinn verði rafvirki í að koma rafmagnstöflum í lag og draga í sameignina. Það mun víst vera búið að draga í íbúðirnar, en töflurnar eru tréspjöld með postulínsvörum. – Ekki gott.
Framtaksleysið er þó ekki algjört. Á síðustu viku var gengið frá niðurfalli einnar þakrennunnar sem gleymst hafði á sínum tíma. Þar með er einu lekavandamáli afstýrt. – Ó hvað það er leiðinlegt að snattast í svona hlutum!
* * *
Luton-menn hafa verið snuðaðir um bikarleik gegn úrvalsdeildarliði. Bolton tókst að tapa fyrir Tranmere í seinni leik liðanna í gær. Þar með verður það Tranmere sem mætir í heimsókn eftir tíu daga. Er það gleðiefni? Tja, fjandakornið hljótum við að geta unnið Tranmere á heimavelli. Það þýddi sæti í sextán-liða úrslitum… Maður má nú leyfa sér að dreyma!