Æ, hvað ég get orðið pirraður á fólki sem skilur ekki muninn á fyrirlestri og tímaritsgrein.
Fyrirlestrar sem eitthvað vit er í, eru EKKI tímaritsgreinar sem lesnar eru upp af blaði. Þá væri alveg eins gott að blása bara af ráðstefnurnar, senda öllum útprent af „erindunum“ og stofna spjallsvæði á netinu fyrir spurningar.
Það liggur í hlutarins eðli að fyrirlestra verður að semja á annan hátt en greinar. Við samningu þeirra verður að taka tilllit til þess að þá á að flytja og þeir verða að skiljast og vera áheyrilegir. Góður fyrirlestur er því samkvæmt skilgreiningu ekki til þess ætlaður að vera lesinn á tölvuskjá.
Engu að síður er verið að heimta af mér fyrirlestur sem ég á að flytja eftir rúma tíu daga, til birtingar á heimasíðu ráðstefnunnar. TIL HVERS Á ÓSKÖPUNUM? Til að ráðstefnugestir geti verið búnir að lesa hann áður og geti reynt að bæra varirnar um leið og ég? Til þess að fólk geti lesið hann og sagt við sjálft sig: „óskaplega er þetta slappur fyrirlestur. Hann er á talmáli og lítur alls ekkert út eins og grein í Skírni. Hvar eru neðanmálsgreinarnar?“
Urr, svona vitleysisgangur fer í taugarnar á mér.
Auk þess skoðar enginn heimasíður ráðstefna. Öll statistík sem bendir til annars er fölsuð…