Úff, mætingin í fótboltann í kvöld var afleit. Neyddumst til að spila þrír á þrjá. Það er meira en við fituhlunkarnir þolum.
Mín lið töpuðu hrakmánarlega í tveimur fyrstu leikjunum, en í lokaleiknum röðuðum ég, Þórir og ísi inn glæsimörkum og unnum frægan sigur. Fyrir veturinn verðum við að redda fleiri mönnum til að losna við svona vitleysu.
# # # # # # # # # # # # #
Á kvöld mætti ég í sjónvarpsþáttinn „Þrír menn með typpi að skríða á miðjan aldur þrefa um pólitík“. Geri ráð fyrir að þjóðin hafi skipt yfir á endursýningu á gamanþætti á Sirkus. Það hefði ég í það minnsta gert. – Held að ég hafi þó náð flestum djókunum.
# # # # # # # # # # # # #
Seinnipartinn stóð ég við annan mann við innganginn að rússneska herskipinu í Reykjavíkurhöfn. Þar réttum við gestum og gangandi upplýsingamiða frá SHA, þar sem bent var á ýmsar syndir rússneskra stjórnvalda. Flestir tóku þessu vel og starfsmaður frá sendiráðinu (kannski sendiherrann sjálfur?) kom og talaði við okkur. Hann taldi herskip Rússa gagnast vel í alþjóðlegri baráttu gegn sjóránum og hryðjuverkum.
Þegar við útskýrðum fyrir honum að afstaða okkar beindist ekki á nokkurn hátt gegn Rússum sem þjóð, heldur værum við á móti öllum herskipum – virtist manninum létta nokkuð.
Athyglisvert var að fylgjast með viðbrögðum fólksins sem fór um borð og skoðaði skipið. Margir voru slegnir yfir því hversu lúinn dallurinn væri og fáir upplifðu þetta sem glæsilega og tignarlega sjón.