Seinni partinn í dag gekk ég upp Skólavörðustíginn með nokkur hundruð grömm af Inkanjóla innanklæða.
Nei, þetta er ekki byrjunin á glæpasögu og „Inkanjóli“ er ekki slanguryrði fyrir kókaín eða önnur fíkniefni. Inkanjóli er kornmeti sem ég keypti til að malla úr graut fyrir barnið. Hann er víst meinhollur, svo maður breytist í Súpermúla við fyrstu skeið.
Á fyrramálið ætti að koma í ljós hvernig grauturinn bragðast – og hvort hann blandast vel saman við gulrótamaukið sem Ólína hakkar í sig flesta daga, með þeir afleiðingum að hún er að verða á litinn eins og Ingólfur Guðbrandsson.