Ólína var lengi að sofna í kvöld. Það þurfti að kafa djúpt í minnisbankann eftir nýjum lögum til að syngja. Þar á meðal var þetta:
Það búa litlir dvergar, í björtum dal
á bak við fjöllin háu í skógarsal
Byggðu hlýja bæinn sinn,
Brosir þangað sólin inn.
Fjöllin enduróma allt þeirra tal.
Mér er spurn – úr því að dalurinn er umkringdur háum fjöllum, sem slúta svo oní hann að allt tal dverganna endurómar í þeim – hvernig getur hann þá verið bjartur og sólin brosað inn til dverganna? Þetta er augljóslega rugltexti.
Lagið sé ég hins vegar að er eignað Engilbert Humperdink. Getur það verið rétt?