Við Steinunn fórum í fyrsta sinn á B5 í Bankastræti til að borða hádegismat (af því að kjallarinn í Ostabúðinni var fullur). B5 hefur fengið ágætis dóma og ljóst er að einhver innanhússarkitektinn hefur haft vel upp úr því þegar staðurinn var standsettur.
Maturinn var fínn og sjálfsagt að mæla með honum. Um drykkjarföngin gildir nokkuð öðru máli.
Ég pantaði dökkan Leffe með súpunni minni. Afgreiðslustúlkan varð kindarleg og sagðist ekki eiga Leffe. Ég leit aftur á matseðilinn og hún romsaði uppúr sér öllum tegundunum sem finna mátti á matseðlinum en ekki voru til.
Bjórúrvalið reyndist vera: Tuborg og Grolsch.
Ég verð að segja að þetta kom mér á óvart. Ég hélt að sá tími væri liðinn að veitingahús sem gefa sig út fyrir að hafa þokkalegan standard væru með svona drasl-bjórúrval. Yfirleitt er hægt að finna a.m.k. eina boðlega tegund á matseðlinum.
Stórt mínusstrik í kladdann. B5 reyndist vera Moggablogg veitingahúsanna…