Fyrstu viðbrögð við nýjustu dagbókarfærslum Matthíasar Johannessen snerust einkum um réttmæti þess að endursegja efni trúnaðarsamtala.
Nú þegar sá hvellur má heita afstaðinn og menn gefa sér tíma til að velta fyrir sér efni þeirra, er eitt og annað sem vekur athygli. ímsir gamlir félagar úr Alþýðubandalaginu eru furðu lostnir yfir tilhugsuninni um að Svavar Gestsson kunni hafa gert ritstjóra Moggans að trúnaðarvini í pólitískum hrellingum. Sjálfur er ég meira undrandi á því hversu illa Matthías virðist hafa verið að sér um málefni Abl.
Vangavelturnar sem fram koma í dagbókum Matthíasar og hafðar eru eftir Svavari eru nefnilega svo órökréttar að ekki er hægt að skýra þær með öðru en misskilningi ritstjórans.
Samkvæmt þessari frásögn var Svavar á þeim buxunum vorið 1998 að bjóða fram Alþýðubandalagið í kosningunum árið eftir – þrátt fyrir að stofnað yrði til Samfylkingarinnar (sem þá hafði ekki hlotið þetta nafn). Jafnvel gæti orðið um kosningabandalag að ræða. Þessar hugleiðingar minna helst á borgarstjórnarkosningarnar 1990 þar sem ABR stóð að G-lista Alþýðubandalagsins, þótt Alþýðubandalagsfélagið Birting væri aðili að Nýjum vettvangi.
Ég leyfi mér að fullyrða að enginn í Alþýðubandalaginu gerði sér slíkar grillur vorið 1998 og skiptir þar engu hvort menn voru hlynntir eða andsnúnir sameiginlegu framboði. Á hugum manna voru þrjár færar leiðir:
i) Að Alþýðubandalagið héldist saman og drægi sig út úr samstarfinu sem þar með myndi renna út í sandinn eða breytast í bandalag flokka sem létu nægja að lofa að starfa saman eftir kosningar. Afar fáir höfðu trú á að þetta væri raunhæfur kostur.
ii) Að Alþýðubandalagið héldist saman að langmestu leyti og rynni inn í sameiginlega framboðið. Vorið 1998 töldu margir þetta bæði framkvæmanlegt og æskilegt, þar á meðal ég sjálfur.
iii) Að Alþýðubandalagið færi inn í sameiginlega framboðið, en myndi klofna við það og til yrði nýr flokkur. Vorið 1998 taldi meirihluti Alþýðubandalagsmanna þessa niðurstöðu óhjákvæmilega og æskilega – hvort heldur sem viðkomandi voru hlynntir eða andvígir sameiginlega framboðinu.
Þetta voru kostirnir þrír í hugum Allaballa í apríl 1998, þegar Svavar á að hafa farið á trúnó hjá Matthíasi. Aðrir möguleikar voru ekki taldir koma til greina. Ég trúi því þess vegna ekki að Svavar hafi verið með einhverjar grillur í kollinum um að Alþýðubandalagsframboð væri mögulegt samhliða einhverskonar Samfylkingarframboði. Slíkt var aldrei í spilunum og það hlýtur gamli refurinn að hafa vitað.