Fríhafnir eru skrítið fyrirbæri. Með þeim ákveður samfélagið að rétt sé að verðlauna fólk sem flýgur eða siglir á milli landa með því að leyfa því að kaupa sígarettur og brennivín á lægra verði en aðrir. Fyrir þessu eru engin sérstök rök önnur en hefðin og hagsmunir ríkissjóðs.
Á flestum löndum eru fríhafnir bara fyrir brottfararliðið. Þær eru því lokatilraunin til að herja einhverja aura út úr túristunum áður en þeir yfirgefa landið. Á Keflavíkurflugvelli er aðalfríhöfnin fyrir komufarþega. Sú ráðstöfun hefur væntanlega átt að spara gjaldeyri og afla ríkinu tekna með því að fá Íslendinga á heimleið til að kaupa Vodkapelann og Marlboro-kartonið hér heima en ekki á Kastrup.
Eitthvað skilst manni að Evrópusambandið sé að amast við fríhöfnum og vilji losna við þær – en svo mörg störf séu í húfi að sambandið hafi ekki lagt í að taka slaginn til fulls. Ætli Toblerone-verksmiðjurnar geti þrifist án fríhafna? Kaupir nokkur maður Toblerone annars staðar en á flugvöllum?
En á sama hátt og það eru engin sérstök rök fyrir því að vera með fríhafnir á alþjóðaflugvöllum, þá er svo sem ekkert heldur sem mælir gegn því að auka umsvif þeirra. Úr því að við ákveðum að sá sem kaupi sér flugmiða til Lundúna megi kaupa ódýrt sprútt – hvers vegna þá ekki að láta það sama gilda um flugið til ísafjarðar?
Er eitthvað minni lógík í því að setja upp fríhafnir í öllum innanlandsflugstöðvum og leyfa þeim sem kaupa sér miða í skipulögðu áætlunarflugi að taka með sér tollinn? Ríkið myndi fá góðar tekjur af sölunni, um yrði að ræða hálfgerðan byggðastyrk til íbúa landsbyggðarinnar og innanlandsflugið (sem er í miklum vandræðum) myndi örugglega styrkjast til mikilla muna. Ætli það yrði ekki bara farið að fljúga aftur reglulega á Húsavík, Norðfjörð, Sauðárkrók og jafnvel í Hólminn?
Er þetta ekki rakin fjáröflun fyrir samgönguráðherra og fjármálaráðherra við gerð næstu fjárlaga? Segið svo að við bloggarar leggjum aldrei neitt uppbyggilegt til í atvinnumálum…