Furðuleg staða er komin upp varðandi komandi kosningar, sem hlýtur að teljast meiriháttar klúður.
Tvær kjörstjórnir af sex hafa neitað að viðurkenna framboðslista Lýðræðisfylkingar ístþórs Magnússonar – að því er virðist fyrir sömu formgalla og aðrar kjörstjórnir kusu að líta framhjá. Fari svo að landskjörstjórn staðfesti þessa niðurstöðu (sem ég efast nú frekar um), þá mun flokkur ístþórs bjóða fram úti á landi en foringinn sjálfur ekki.
Þetta á sér reyndar fordæmi. írið 1991 var hópur manna í Reykjavík sem stofnaði Verkamannaflokk Íslands. Hann var að mig minnir einkum skipaður mönnum sem reynt höfðu að bjóða sig fram til stjórnar og formennsku í Dagsbrún. Leiðtogi hópsins og aðalsprauta var Jóhannes nokkur, sem kenndur var við atvinnutæki sitt. Það var fóðurbíll.
Jóhannes og félagar í Reykjavík klúðruðu meðmælendalistunum og skiluðu að auki of seint inn tilkynningu. Framboðið í höfuðstaðnum varð því ógilt – en samherjarnir í Reykjaneskjördæmi náðu fullgildum lista og rötuðu á kjörseðilinn. Hins vegar var Verkamannaflokkurinn í Reykjaneskjördæmi óskaplega umkomulaus, enda áttu Jóhannes og Reykvíkingarnir að vera aðalnúmerið. Minnir að listinn hafi ekki fengið mikið meira en sem nam frambjóðendunum.