Það sem af er degi hef ég tvisvar sinnum verið langt kominn með bloggfærslur sem ég eyddi síðan. Innihaldið var almennt orðaður pirringur út í fólk sem er bara að reyna að sinna starfinu sínu og talar fyrir því sem það trúir á.
Þegar maður er þreyttur og lúinn, þá getur verið freistandi að hella úr skálum reiði sinnar á bloggsíðunni sinni – en er maður nokkurs bættari?
Sennilega ætti ég oftar að hafa það í huga að bíta á jaxlinn áður en ég set eitthvað á þessa síðu í pirringi.