Þegar Live-Aid var á sínum tíma var ég í útileigu með fjölskyldunni í Þórsmörk. Ég man það vegna þess að mér fannst ég vera að missa af stórviðburði og botnaði ekkert í foreldrunum að fara úr bænum á slíkri stundu. Eflaust hefði ég horft á alla dagskránna.
Sleppti nær algjörlega tónleikunum í dag og var þó í seilingarfjarlægð við sjónvarpstæki mestallan daginn.
Gekk framhjá sjónvarpinu þegar The Who voru að spila. Gat ekki séð betur en að undir rokkinu væri varpað upp ljósmyndum að leiðtogunum átta sem eru að funda í Edinborg.
Enn aumkunarvert! Rokkstjörnur skrifa undir bænaskjal til pólitíkusanna – ekki ósvipað bænaskránum sem Íslendingar sendu kónginum í gamla daga. Lítil reisn yfir þessu.
# # # # # # # # # # # # #
Fyrir margt löngu greip ég með mér dvd-diskinn af Prizzi´s Honor í einhverjum súpermarkaðnum, þar sem hann bauðst fyrir slikk. Hafði aldrei séð myndina.
Á gær horfðum við Steinunn loksins á hana. Fínasta mynd og endirinn kom á óvart.
Skil samt aumingja ítalina í Bandaríkjunum sem eru orðnir langþreyttir á að vera alltaf gerðir að mafíósum í Hollywood-myndum.
# # # # # # # # # # # # #
Á morgun skoðaði ég viðbygginguna við Framheimilið sem nú er í smíðum. Hún virðist vera eitt af þessum skringilegu húsum sem eru stærri að innan en að utan.